Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/1555 E. 2014/1789 K. 10.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1555
KARAR NO : 2014/1789
KARAR TARİHİ : 10.02.2014

MAHKEMESİ : Bursa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2013/32-2013/251

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ücretinin asgari ücretin üzerinde olmasına rağmen, işverenin kendisine asgari ücret ödediğini ileri sürerek, ücret alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının asgari ücretle çalıştığını ve tüm ücretlerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, ücret alacağı talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararının davalı tarafından temyizi üzerine; Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 12.09.2012 tarihli, 2011/45641 esas ve 2012/29184 karar sayılı ilamı ile davacının daha önce açtığı kıdem ve ihbar tazminatı talebine ilişkin davada hesaplamaya esas alınan ücret ile somut davada kabul edilen ücretin farklı tespit edilmesinin hatalı olduğu ve ücret alacağından kanuni bir dayanağı olmamasına rağmen hakkaniyet indirimi yapılmasının da hatalı olduğu gerekçeleriyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak, bozma ilamında belirtilen Bursa 5. İş Mahkemesinin 2009/386 esas, 2010/62 karar sayılı dosyası celp edilmiş, emsal ücret araştırması da yapılarak davacının ücretinin bozmadan önceki gibi yine net 850,00 TL olarak belirlenmesi ile sonuca gidilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacının ücret alacağına esas aylık ücretinin tespiti hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece celp edilen Bursa 5. İş Mahkemesinin 2009/386 esas, 2010/62 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacı ve davalısının aynı olduğu, davanın ise kıdem ve ihbar tazminatı talebine ilişkin olduğu, dava dilekçesinde aylık ücret miktarı belirtilmediği fakat alacaklar somutlaştırılarak dava açıldığı, dava dilekçesinde 6 haftalık ihbar tazminatının brüt 932,93 TL, net 787,39 TL olduğunun belirtildiği, aldırılan bilirkişi raporunda da asgari ücret esas alınarak hesaplama yapıldığı, ancak davacının ıslah dilekçesinde dava açarken hata yaptığını, hesaplama tablosundaki miktarları talep ettiğini, ücretinin net 850,00 TL olduğunu, buna göre de kıdem tazminatının net 3.779,54 TL, ihbar tazminatının da 1.401,76 TL olduğunu belirterek davayı ıslah ettiği, davacının asgari ücretten hesaplanan kıdem ve ihbar tazminatı bordrosunu da imzaladığının dosyadaki belgelerle sabit olduğu, mahkemece bilirkişi raporunda asgari ücretten yapılan hesap doğrultusunda hüküm kurulduğu belirtilmesine rağmen dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmadığından dava dilekçesindeki miktarlara hükmedildiği, fazlaya ilişkin kıdem tazminatı talebinin reddine, fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulması talebinin de reddine karar verildiği, kararın davacı tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından ıslaha göre karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verildiği, bozmaya uyan mahkemece, ıslahın dikkate alındığı fakat bilirkişi raporunda asgari ücret üzerinden hesaplanan miktarlara hükmedildiği, kararın da temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır. Davacının açtığı kıdem ve ihbar tazminatı talebine ilişkin davada tazminata esas olarak asgari ücret dikkate alındığı, asgari ücret üzerinden yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulduğu, karar da davacı tarafından temyiz edilmediğine göre; ücret alacağına ilişkin somut davada da davacının ücreti asgari ücret kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Bu yön gözetilmeden davacının ücretinin net 850,00 TL olarak kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.