YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15373
KARAR NO : 2014/18066
KARAR TARİHİ : 19.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/07/2012
NUMARASI : 2010/1016-2012/675

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, servis şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, ihbar tazminatı ile ücret, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çalıştığı aracın bakımını yaptırmadığı verilen görevi yapmamakta ısrar etmesi sebebi ile haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma alacağının hesap yöntemi hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre hükme esas alınan bilirkişi raporunda hem çalışılan hafta tatili için alacağa hükmedilmesi hem de çalışılan hafta tatillerindeki sürenin fazla çalışma alacağı hesabına dahil edilmesi doğru olmamıştır. Bu durumda, aynı çalışmanın mükerrer şekilde davalı işveren aleyhine hüküm altına alınması usul ve kanuna aykırıdır. Mahkemece ek rapor aldırılarak davacının fazla çalışma alacağı 6 gün üzerinden hesaplanmalı pazar günleri için 7.5 saati aşan çalışmaları fazla çalışma olarak dikkate alınmalıdır.

Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının fazla mesai alacağına hak kazandığı anlaşılmakta ise de, hükme esas alınan bilirkişi raporunda 9 saat fiili çalışmadan yarım saat ara dinlenme düşülerek yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması isabetli görülmemiştir. Yargıtay’ın içtihatlarıyla istikrar kazanmış uygulamalarına ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesine göre yedibuçuk saati aşan süreli işlerde bir saat ara dinlenme verileceği belirtildiğinden hatalı hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.