Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/14501 E. 2014/16342 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14501
KARAR NO : 2014/16342
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

MAHKEMESİ : İzmir 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2014
NUMARASI : 2013/626-2014/107

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin geçerli sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalı işveren tarafından yapılan fesih bildiriminin, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 19. maddesi gereği fesih sebebinin açık ve kesin bir şekilde belirtme zorunluluğuna uymaksızın davacının iş sözleşmesinin sona erdirildiğinden davanın kabulü ile feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında, iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı Kanun’un 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosyadaki deliller kapsamından, davalı şirket yönetim kurulunun 18.07.2013 tarih 7 sayılı kararı ile işletmesel sebeple davacının iş sözleşmesinin 19.07.2013 tarihi itibariyle feshedildiği anlaşılmaktadır.
Davalı işveren zarar ettiği, yönetim kurulu kararı dayanak gösteriler iş sözleşmesinin feshedildiği, feshin geçerli sebebe dayandığı, fesih sebebinin davacı işçiye açık ve kesin olarak bildirildiği dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Fesihten önce veya sonra davacı ile aynı nitelikte işçi alındığı da ispatlanamadığından feshin geçerli sebebe dayandığının kabulü ile davanın reddine karar verilmesi gerekirken davanın kabulü hatalıdır.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen Sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 1.050,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, kesin olarak 09.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.