YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13983
KARAR NO : 2015/24594
KARAR TARİHİ : 10.09.2015

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, eşit işlem, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ve duruşma isteğinde bulunulmuş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, tasarım geliştirme sorumlusu olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin 17.09.2012 tarihinde haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma, ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 05.09.2012 tarihinde isitfa etmek istediğini kabul edilmediğini ücretli izne çıkarıldığını, 07.10.2012 tarihinde dönmesi gerektiği halde işe başlamadığını, 15-16-17.10.2012 tarihlerinde devamsızlık yapması sebebi ile tutanak tutulduğunu ve iş sözleşmesinin davacı tarafından bizzat feshedildiğini, kıdem tazminatına hak kazanmadığını, eksik ödenmiş alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işveren tarafından feshedildiği değerlendirilerek, delil durumuna göre istekler kısmen hüküm altına alınmıştır
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasındaki uyuşmazlık noktasıdır .
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, fazla çalışma alaacğı ihtilaf konusu olup, hükme esas bilirkişi raporunda davacı tanık beyanları dikkate alınarak söz konusu alacaklar hesaplanmıştır. Başka delillerle desteklenmeden mahkemeden verilecek karardan menfaat temin edecek olan husumetli davacı tanık beyanına itibarla fazla çalışma alacağının kabulü isabetli olmamıştır. Yapılan işin niteliği, davalı tanık beyanları, husumet bulunmayan davacı tanığı beyanı, tüm dosya kapsamına göre davacının son bir yıl hariç mesai saatlerine göre haftanın üç günü 08.30-18.30 arası ve kalan üç günü 08.30-19.30 arası 1 saat ara dinlenme düşülerek toplamda 57 saat çalıştığı 45 saati aşan 12 saat fazla çalışma yaptığı; son bir yıl ise cumartesi çalışılmadığı belirtildiğinden haftanın üç günü 08.30-18.30 ve iki günü 08.30-19.30 arası olmak üzere bir saat ara dinlenme düşülerek toplamda 47 saat çalışma yapmak sureti ile 45 saati aşan 2 saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir.
Belirtilen sebepten ötürü kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.