Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/1366 E. 2014/7500 K. 09.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1366
KARAR NO : 2014/7500
KARAR TARİHİ : 09.04.2014

MAHKEMESİ : Kırıkkale 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2013
NUMARASI : 2011/798-2013/490

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 08.10.2004 tarihinden 15.05.2009 tarihine kadar Kırıkkale Belediyesine ait işyerinde davalı Ö. Ltd. Şti.’nde temizlik işinde çalıştığını, 15.05.2009 tarihinde davalı şirket tarafından müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın feshedildiğini, işçilik alacaklarının ise ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Kırıkkale Belediyesi vekili, davalı belediye başkanlığının ihale makamı olup alacaklardan herhangi bir sorumluluğunun bulunmadığını, savunmuş; davalı şirket vekili; davacının 08.10.2004-15.05.2009 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, davacının iş sözleşmesine kendisine verilen görevleri gereği gibi yapmadığı, işe zamanında gelmediğini, iş barışını bozucu tutum ve davranışlarda bulunduğunu için iş sözleşmesine haklı sebeplerle son verildiğini, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, sair ödenmemiş işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı belediye ve davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı davalı belediyeye ait işyerinde 08.10.2004-15.05.2009 tarihleri arasında temizlik işlerinde şoför olarak çalışmıştır. Davacı vekili tarafından dava konusu miktarların artırılmasına yönelik olarak 26.08.2013 tarihinde yapılan ıslaha karşı davalı vekilleri süresi içinde zamanaşımı def’ini ileri sürmüştür. Dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 126/3. maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar beş yıllık zamanaşımına tabidir. Dava konusu ücret, fazla çalışma, asgari geçim indirimi ücret alacağı bu tür alacaklardandır. Bu sebeple ıslahla talep edilen fazla çalışma ücret alacağının ıslah tarihinden geriye doğru beş yılın dışında kalan kısmı zamanaşımına uğramıştır. Davalıların ıslaha karşı yaptığı zamanaşımı savunması dikkate alınmadan yazılı şekilde karara verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; ıslah tarihi itibari ile zamanaşımına uğramayan alacakların hesaplanması için hesap bilirkişisinden ek rapor almak, belirlenecek miktarlar üzerinden takdiri indirim yapmak ve usulü kazanılmış hak hususu da gözetilerek bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.