Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/13605 E. 2014/15803 K. 03.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13605
KARAR NO : 2014/15803
KARAR TARİHİ : 03.06.2014

MAHKEMESİ : Malatya 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2011/626-2013/210

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24. maddesi gereğince haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışılmadığını, bu sebeple işçi tarafından gerçekleştirilen feshin haklı nedene dayanmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, fazla çalışma iddiasını ispatlayan ve hafta tatil ile ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret alacakları bulunan davacının, iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin hem hafta tatili hem de fazla çalışma ücret alacağı talep ettiği hallerde fazla çalışma ücret alacağı altı günlük çalışma süresi üzerinden hesaplanmalı, hafta tatillerinde yedibuçuk saati aşan çalışması var ise bu süre haftalık fazla çalışma süresine dahil edilmelidir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; davacının günde sekiz saat olarak gerçekleşen üç vardiya sisteminde yarım saat ara dinlenme ile haftada yedi gün mesai yaptığı toplam elliikibuçuk saat çalıştığı, ayrıca sekiz saatlik vardiyası dışında haftada iki gün toplam dört saat daha fazla çalışmasının bulunduğu kabul edilmiş ve haftalık onbirbuçuk saat fazla çalışma süresi üzerinden hesaplama yapılmıştır. Davacı işçi aynı zamanda hafta tatili ücreti talep etmiş olup, mahkemece sözü edilen hafta tatili çalışmaları da ayrıca hesaplanarak hüküm altına alınmıştır.
Fazla çalışma hesabında dikkate alman haftalık çalışma süresi içinde hafta tatilinde yapılan normal çalışmalara da yer verilmiş olmakla, hafta tatili çalışması hem fazla çalışma içinde hesaplanmak hem de ayrıca hafta tatili ücreti hesabı yapılmak suretiyle mükerrer yararlanmaya imkan verecek şekilde isteklerin kabulüne karar verilmiştir. Fazla çalışma hesabı noktasında hafta tatili normal çalışma süresinin dikkate alınması hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
3-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır.
İmzalı ücret bordrolarından, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir.
Somut uyuşmazlıkta; davalı işveren tarafından dosya içerisine sunulan ücret bordrolarında, ulusal bayram genel tatil günleri çalışma karşılığı ücret tahakkuklarının bulunduğu görülmektedir. Bordrolarda işçi imzası bulunmamaktaysa da. karşılıklarının bankaya yatırılarak ödendiği ileri sürülmüştür.
İlgili banka ekstreleri celp edilerek, tahakkuk bulunan dönemlerde bordrolarda gösterilen miktarlara ilişkin ödeme yapılıp yapılmadığı belirlenmeli, ödeme yapılmış ise ilgili dönemler dışlanmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması ayrı bir bozma sebebi olarak kabul edilmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 03.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.