Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/13601 E. 2014/15931 K. 05.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/13601
KARAR NO : 2014/15931
KARAR TARİHİ : 05.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2014
NUMARASI : 2013/1089-2014/131

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, toplu iş sözleşmesi hükümlerinin ve çerçeve protokollerinin hatalı ve eksik uygulandığını belirterek, ücret farkı, ikramiye farkı ve ilave tediye farkı alacaklarının ödetilmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, alacakların zamanaşımına uğradığını toplu iş sözleşmelerinin 40. maddesine uygun olarak yevmiye tespitlerinin yapılarak ücretlerine yansıtıldığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen kısmen kabul kararı, Dairemize ait ilam ile kıdem terfi uygulaması ve faiz yönünden bozulmuştur. Bozma kararına kısmen uyularak hüküm altına alınan ücret farkı ve ikramiye farkı alacaklarına yine en yüksek işletme kredisi faizi yürütülmüştür.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava konusu ücret farkı ve ikramiye farkı istekleri, toplu iş sözleşmesinin süresinin sona erdiği ve bu davanın açıldığı 31.12.2008 tarihine göre henüz yeni toplu iş sözleşmesinin imzalanmadığı dönemi ilgilendirdiğinden, 31.12.2004 tarihinden sonraya ait istekler bakımından en yüksek işletme kredisi faizine karar verilmesi hatalıdır. Birinci dönem toplu iş sözleşmesi 02.03.2009 tarihinde imzalanmış olup, dava tarihinde imzalanmış bir toplu iş sözleşmesi mevcut değildir. Önceki toplu iş sözleşmesi de 31.12.2004 tarihinde sona erdiğine
göre, söz konusu isteklere 4857 sayılı İş Kanunu’nun 34. maddesi gereğince faiz yürütülmelidir. Hükmün bu gerekçeyle ikinci kez bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.