YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12050
KARAR NO : 2014/13517
KARAR TARİHİ : 20.05.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2013
NUMARASI : 2011/1099-2013/681

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı vekili davacının müvekkili şirkette şoför olarak çalıştığını, 21.08.2008 tarihinde kendisine verilen şirket aracı eşya taşırken kasten veya kusurlu olarak herhangi bir viteste aracı zorlayarak, debriyaja basmadan vitese geçirmek suretiyle aracın vites kutusu şanzıman dişlilerinin tamamının kırılmasına sebebiyet verdiğini, bu davranışı nedeniyle şirketin 4.070,94 TL zarar ettiğini, 25.08.2008 tarihinde Atatürk Havalimanına gitmek için müvekkili şirkete ait araçla çıkış yaptıktan sonra İstoç mevkiinde kusurlu hareketleri ile aracı yoldan çıkararak araca hasar verdiğini, 896,65 TL müvekkili şirketi zarara uğrattığını, söz konusu kazaların davacının kusurlu ve veya kasti davranışları sonucu meydana geldiğini, davacının bu zararları 30 günlük ücreti tutarıyla ödeyemeyeceğinden dolayı iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiğini, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre feshin geçersizliğine karar verildiği, Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde davalının ileri sürdüğü hasara ilişkin olarak davacının kusurunun ve kusuruna isabet eden zarar miktarının uzman bilirkişi tarafın yapılacak inceleme ile tespit edilmesi için kararın araştırmaya yönelik bozulmasına hükmedildiği, mahkemece bozma ilamına uyularak alınan bilirkişi raporu sonrasında feshe konu eylemler nedeniyle davacının kusuru bulunmadığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine, davacı işçinin işe iadesine ve davacı lehine boşta geçen süre ücretine ve işe başlatmama tazminatının tespitine hükmedilmiştir.
Hüküm davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre somut uyuşmazlıkta işverence gerçekleştirilen feshin haklı nedene dayanmadığı anlaşıldığından feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesi isabetlidir.Ancak taraflar arasında işe iadesine karar verilen işçi yönünden boşta geçen süre ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
HMK.’un 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda davacı işçi dava dilekçesinde açıkça boşta geçen süre ücreti olarak bir aylık ücretini talep ettiği halde mahkemece boşta geçen süre ücreti konusunda davacının talepleri aşılarak karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen nedenlerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence yapılan FESHİN GEÇERSİZLİĞİNE,
3-Davacının kanuni sürede işe başvurmasına rağmen, işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının işçinin dört aylık ücreti olarak belirlenmesine,
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok bir aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 299,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine kesin olarak oybirliğiyle 20.05.2014 tarihinde karar verildi.