YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10737
KARAR NO : 2014/10136
KARAR TARİHİ : 28.04.2014
MAHKEMESİ : Bingöl 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/01/2014
NUMARASI : 2013/396-2014/21
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının sürekli işçi olduğunun tespiti ile Kamu Kurum ve Kuruluşlarına İşçi Alınmasında Uygulanacak Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik’in 5/1-ç maddesi gereğince işe alınmada öncelik hakkından yararlanacağının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki ilişkinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği ve bu bağlamda iş mahkemesinin görevi noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun’un 1. maddesinin ikinci fıkrası gereğince, 4. maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine, işverenler ile işveren vekillerine ve işçilerine, çalışma konularına bakılmaksızın bu kanunun uygulanacağı belirtilmiştir.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 1. maddesi ve 29.06.1960 tarihli 1960/13-15 sayılı Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararında, iş mahkemelerinin, işçi sayılan kimselerle (Kanunun değiştirilen 2. maddesinin C, D ve E fıkralarında istisna edilen işlerde çalışanlar hariç) işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan hukuki uyuşmazlıkların bu mahkemelerde çözümleneceği açıklanmıştır.
5521 sayılı Kanun uyarınca bir uyuşmazlığın iş mahkemesinde görülebilmesi için işçi sayılan kişilerle işveren veya işveren vekilleri arasında iş sözleşmesinden veya İş Kanununa dayanan her türlü hak iddialarından doğan bir hukuki uyuşmazlığın bulunması gerekir. Nitekim Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 07.11.2001 tarihli ve 2001/13-1026 esas, 765 karar 05.02.2003 tarihli ve 2003/9-82 esas, 65 karar sayılı ilamlarında da, yukarıda görevli mahkeme ilgili olarak yapılan açıklamalar ve ortaya konulan ilkeler aynen benimsenmiştir.
Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır.
Mevcut uyuşmazlık da davacı ile davalı arasında hizmet ilişkisi bulunmamaktadır. İŞKUR aleyhine açılacak davalarda da iş mahkemelerinin görevli ve yetkili olduğuna ilişkin açık bir yasal düzenleme bulunmamaktadır.
Somut olayda, davacının bu davadaki talebinin çözüm yeri yukarıda açıklanan hukuki olgular dikkate alındığında iş mahkemesi olmayıp, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 2. maddesi gereğince genel mahkeme olan Asliye Hukuk Mahkemesidir.
Mahkemece davaya bakmaya Asliye Hukuk Mahkemesi görevli olduğundan görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek isteğin kabulüne karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.