Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2014/10638 E. 2014/11919 K. 08.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10638
KARAR NO : 2014/11919
KARAR TARİHİ : 08.05.2014

MAHKEMESİ : Afyonkarahisar İş Mahkemesi
TARİHİ : 09/01/2014
NUMARASI : 2013/481-2014/12

Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı M.. Ş.. vekili, davalının işveren olmadığını, asıl işverenin F..Ç.. Yetiştirme Yurdu Müdürlüğü olduğunu, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiği ispatlanamadığından davanın kabulüne karar verilmiştir.
20.06.2012 tarihli bu karar Dairemizin 2013/7913 esas, 2013/9922 karar sayılı ilamı ile davanın sadece alt işveren işveren hakkında açıldığı görüldüğünden davalı olarak gösterilmeyen asıl işveren S… Hizmetler Çocuk Esirgeme Kurumuna davanın teşmili için davacı tarafa süre verilmesi ve bundan sonra yargılamaya devam edilerek bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozma kararı verilmiş. Mahkemece bozma gerekleri yerine getirilerek yapılan yargılama sonucunda davacının istenilen düzeyde işini yapmaması sebebiyle iş sözleşmesi feshedilmişse de, buna ilişkin davacıya herhangi bir uyarıda bulunulmadığı, performansını arttırıcı bir program yapılmadığı gerekçesiyle kabul kararı verilmiştir.
Hüküm davalı M.. Ş.. vekili ve davalı S.. M.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık iş sözleşmesinin işverence haklı sebebe dayalı olarak feshedilip feshedilmediği noktasındadır.
Dosya içeriğine göre, davacının davalı işyerinde 01.01.2007-21.03.2011 tarihleri arasında kat görevlisi olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin 05.04.2011 günlü fesih bildirimi ile idarenin bilgisi dışında çocuk odalarını kilitlediği, istenilen düzeyde temizlik yapmadığı, kuruluşun çeşitli ortamlarında kahvaltılar yaptığı, diğer arkadaşları ile iyi ilişkiler içerisinde olmadığı, işbirliği ve eşgüdümlü çalışmadan uzak olduğu, diğer personelle önemli düzeyde çatışma yaşadığı ve personel ile özel sorunlarını kuruluşa taşıdığı, verimliliğinin önemli düzeyde kaybolduğu gerekçeleri ile feshedildiği anlaşılmaktadır.Mahkemece verilen kabul kararının gerekçesi feshin performans sebebiyle gerçekleştirildiği ve buna dair gerekli şartların oluşmadığına dayandırılmışsa da, davalının fesih bildiriminden de anlaşıldığı üzere davacının idarenin izni olmaksızın kapıları kilitlediği ve bu sebeple diğer çalışanla işyerinde tartışma yaşadığı, dolayısıyla işçinin işverenin başka bir işçisine sataştığı, ayrıca görevinin gereklerine aykırı biçimde hareket ettiği sabittir. Davalı işveren açısından iş ilişkisinin çekilmez hale geldiği dikkate alındığında iş sözleşmesinin feshinde haklı sebebin varlığının kabul edilmesi gerekirken mahkemece aksi kanaatle yazlı şekilde karar verilmesi bozma sebebidir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM : Yukarıda belirtilen sebeplerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 25,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 24,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 0,90 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 28,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 08.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.