YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9987
KARAR NO : 2014/10726
KARAR TARİHİ : 30.04.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2013/197-2013/30
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; 25.01.2011 – 11.02.2012 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ücret alacağı, aile yardımı ile yol ve işsizlik ücreti alacaklarının davalıdan faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, iş sözleşmesinin devamsızlık sebebiyle haklı olarak feshedildiğini, 2011 yılı Şubat ayına ait beş günlük ücret alacağının dışında başka bir alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 17.02.2011-05.02.2012 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde aylık en son brüt 888,00 TL ücretle çalıştığı, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği, davacının ihbar tazminatına hak kazandığı, bir yıldan az çalışması olduğundan kıdem tazminatını hak etmediği, 2012 yılı Şubat ayı ücreti ile 2011 yılı Aralık ayı hariç asgari geçim indirimi alacağının ödendiğinin işverence ispat edilemediği, fazla çalışma yapıldığı ve yol ücreti alacağının işçi tarafından ıspatlanamadığı, işsizlik alacaklarından Türkiye İş Kurumunun sorumlu olduğu, davacının kanuni süresi içinde Kuruma başvuruda bulunduğunu ıspatlayamadığı gibi bu alacağın Türkiye İş Kurumun’dan talep edilebileceği, işverenden istenemeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının sosyal güvenlik kurumu kayıtlarına göre davalıya ait işyerinde 17.02.2011-05.02.2012 tarihleri arasında onbir ay onsekiz gün süreyle moda sektöründe makineci olarak çalıştığı, davacının net 1.500,00 TL ücretle, davalının, asgari ücretle çalıştığını ileri sürdükleri, imzalı ücret bordrolarına göre 840,00 TL brüt ücretle, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre ise 888,00 TL brüt ücretle çalıştığının görüldüğü, İstanbul Ticaret Odasınca emsal ücretin taraflar aralarındaki anlaşma veya asgari ücret olarak bildirildiği, ilgili sendika tarafından emsal ücret bildirimi yapılmadığı anlaşılmış olup, mahkemece, sosyal güvenlik kurumu kayıtları dikkate alınarak davacının brüt 888,00 TL net 635,72 TL (asgari geçim indirimi dâhil 702,21 TL) ücretle çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacının, elliiki yaşında, gelinlik dikim ustası olması ve uzun yıllardır aynı işi yaptığı ile tarafların ücret konusunda anlaşamadıkları ve emsal ücret araştırmasının ilgili sendika ve ticaret odasından yapıldığı, meslek odasından yapılmadığı dikkate alındığında, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından(meslek odalarından) emsal ücretin ne olabileceği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.