Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/9711 E. 2014/21337 K. 04.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9711
KARAR NO : 2014/21337
KARAR TARİHİ : 04.07.2014

MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/02/2013
NUMARASI : 2011/1217-2013/233

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş ve davalı avukatıncada duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davcının, davalıya ait işyerinde 01.06.1996 tarihinden itibaren yetkili personel olarak çalıştığını, sendika üyesi olduğunu, toplu iş sözleşmesine göre haftalık çalışma saatinin 40 saat olarak belirlendiğini, 2006 yılına kadar yılda 4 tam maaş ikramiye aldığını, 2006 yılı ikramiyesinin eksik ve zamsız ödendiğini, 2007 yılı ve devam eden yıllarda ikramiye alacaklarının olduğunu, fazla çalışma yaptığını, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, fazla mesai ücreti ve ikramiye alacaklarının faizleriyle birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, zamanaşamı definde bulunarak, davacının fazla mesai alacağı olmadığını, fazla mesai yapıldığı günlerde ücretinin ödendiğini, maaşlarını itirazı kayıt düşmeden aldığını, maaşların bankaya yatırıldığını, ikramiyenin ödendiğini, besisan sendikası ile yapılan protokol sonucu 3 ayda bir alınan ikramiyelerin, üçe bölünerek aylık ücretlere ilave edilerek ödendiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, işyeri kayıtları ile tanık beyanlarına göre, davacının fazla mesai yaptığı, ikramiye alacağı olduğu gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı ve davacı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının, tüm davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2.Davacının ikramiye alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dosya içeriğinden, Yapı ve Kredi Bankası ile Koçbank A.Ş.’nin kanuni birleşmesi ile 1 Ekim 2006 tarihinden geçerli olmak üzere Yapı ve Kredi Bankası ile Basisen Sendikası arasında 18 Eylül 2006 tarihinde prokokol imzalandığı yapılan toplu iş sözleşmesi ve 18.09.2006 tarihli protokole uygun olarak ikramiyelerin aylık ücretlere ilave edilerek ödeneceğinin belirtildiği banka Genel Müdürlük İnsan Kaynaklar bölümünce, tüm personele, aylık, ikramiye, fazla mesai, ücretli izin ve diğer tüm konularda ortaya konulacak uygulamaların ve yıllık zam artışının, aylık, ikramiye ve ödenek toplamına yapılacağı ve oluşan zam rakamının aylığa ilave edileceği, ikramiye ve ödenek rakamının sabit kalacağı hususlarının bildirildiği, iş sözleşmesinde, haftalık çalışma 40 saat olarak belirlendiği anlaşılmıştır.
Somut olayda uyuşmazlık, 2006 yılından sonra ödenen ikramiye alacaklarında, ikramiye ücretlerine normal ücretlere uygulanan zammın uygulanarak ödenmesi gerekip gerekmediği noktasındadır. Mahkemece, normal ücretlere yapılan zam uygulamasının ücret esas alınarak ödenen ikramiye içinde uygulanması gerektiği kabul edilmiştir. İşverence, ikramiye alacaklarına yapılacak zamların, ikramiye ve ödenek rakamları sabit kalmak suretiyle, aylığa ilave edilmek suretiyle ödendiğinin, bununda yukarıda anılan protokol gereği olduğunun ileri sürüldüğü anlaşılmış olup, ikramiyeye yapılması gereken zammın aylığa yapılıp yapılmadığı konusunda bilirikişice bir inceleme yapılmamıştır. Hal böyle olunca, ikramiyeye yapılması gereken zammın aylığa yapılıp yapılmadığı hususunda işyeri kayıtları üzerinde inceleme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekiken yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.07.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.