YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9705
KARAR NO : 2014/10182
KARAR TARİHİ : 28.04.2014
MAHKEMESİ : Denizli 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2011/509-2013/108
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti alacağı, yıllık izin ücreti alacağı ve genel tatil çalışma ücreti alacağınını davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren vekili; davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalı şirket bünyesinde 01.04.2008 tarihinde şoför olarak çalışmaya başlayıp, 02.05.2011 tarihinde açtığı bu dava ile davalı işyerinde çalıştığı sürece fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini feshettiği, ispat yükü kendisinde olan davalı işverenliğin davacının talep ettiği tüm ücret alacaklarınn ödendiğini usulünce ispatlayamadığı, bu durumda davacının iş sözleşmesini feshinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24/II-e md.si uyarınca haklı sebebe dayandığı, bu haklı fesih sebebiyle davalı işverenliğinden, 3.112,61 TL brüt kıdem tazminatı, 733,25 TL brüt izin alacağı, 3.261,51 TL brüt fazla çalışma ücreti alacağı ile 520,51 TL brüt ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının bulunduğunun anlaşılmasına göre davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı yıllık toplam 300,00 TL giyim yardımı yapıldığını iddia etmiş mahkemece talebi kabul edilmiştir. Dosya kapsamından davacıya giyim yardımı yapıldığı anlaşılamamaktadır. Şahit beyanlarından davacıya iş kıyafeti verildiği anlaşılmaktadır. İşçiye verilen koruyucu malzeme kapsamındaki kıyafetler giyim yardımı olarak kabul edilemez, ve parasal karşılığı talep edilemez. Ayrıca koruyucu malzeme giydirilmiş ücrete de dahil edilemez. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı Kanun’un 47. maddesinde, Kanun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır. 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanun’un 2. maddesinde ise resmi ve dini bayram günleriyle 1 Ocak ve 1 Mayıs günlerinin genel tatil günleri olduğu açıklanmıştır.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını her türlü delille ispat edebilir.
Somut olayda dosyaya sunulan imzalı bordrolara göre bayram ve genel tatil tahakkuku bulunan aylar mevcuttur. Ödemesi yapılan ayların hesaba dahil edilmemesi gerekirken , hükme esas alınan bilirkişi raporunda söz konusu aylar hesaba dahil edilmiş, mahkemecede dayanak rapora göre karar verilmesi isabetsiz olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.