Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/9638 E. 2014/17933 K. 18.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9638
KARAR NO : 2014/17933
KARAR TARİHİ : 18.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/12/2012
NUMARASI : 2009/972-2012/1218

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş ve davalı vekili tarafından duruşma talep edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı, iş sözleşmesinin İş Kanunu’nun/25-II (g) maddesi uyarınca haklı sebeple feshedildiğini belirterek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda da taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğine göre, davacının davalı işyerinde 18.09.2007-02.11.2009 tarihleri arasında değerleme uzmanı olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, fazla mesai alacağı tek davacı şahit beyanına göre haftada onbir saat olarak hesaplanmıştır. Bu şahidin beyanı yapılan işin niteliği ve dosya kapsamı karşısında inandırıcı olmadığından ispatlanamayan fazla çalışma alacağı talebinin reddi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece her ne kadar hüküm fıkrasında 420,30 TL yargılama masrafının davalı tarafından yatırıldığı belirtilmiş ise de; dosya içinde mevcut dekontlardan söz konusu yargılama masrafın davacı tarafından yatırıldığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 18.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.