YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9486
KARAR NO : 2014/9809
KARAR TARİHİ : 25.04.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2010/665-2013/89

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 26.01.2009-05.08.2010 tarihleri arasında aşçıbaşı olarak 3.777,00 TL brüt ücretle çalıştığını, iş sözleşmesini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi ve yıllık izinlerinin kullandırılmaması nedeniyle haklı sebeple feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının aşçıbaşı yardımcısı olarak çalıştığını, tüm alacaklarının ve haklarının kendisine ödendiğini, davacının işyerini terk ettiğini, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve varsa miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı tarafından fazla çalışma karşılığı yedi gün serbest zaman kullanıldığı görülmektedir. Haftalık çalışma süresinin iş günlerine eşit olarak dağıtılması durumunda günlük çalışma süresi yedibuçuk saattir. Serbest zaman da fazla çalışılan her bir saat için birbuçuk saat olarak kullanıldığından her gün verilen serbest zaman beş saatlik fazla çalışmanın ve dolayısıyla toplamda otuzbeş saatlik fazla çalışmanın karşılığını oluşturmaktadır. Serbest zaman kullanımı ile karşılığı ödenen bu sürenin dışlanmaması isabetsizdir.
Diğer taraftan davacının fazla çalışma iddiasını şahit beyanları ispatladığı göz önüne alınarak hesaplanan fazla çalışma ücretinden uygun bir oranda takdiri indirim yapılması gerekirken bunun yapılmaması da yerinde olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.