Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/9186 E. 2014/7577 K. 09.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9186
KARAR NO : 2014/7577
KARAR TARİHİ : 09.04.2014

MAHKEMESİ : Batman İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2013
NUMARASI : 2009/86-2013/25

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin Ekim 2004 ilâ Ekim 2007 tarihleri arasında davalılar nezdinde aralıksız olarak çalıştığını; davalılar tarafından sözleşmenin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Aras Kargo vekili, davacının acentenin işçisi olduğunu, kendi yanlarında bir dönem çalıştığını, ancak buna ilişkin bütün alacaklarının kendisine ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken davalı işverence feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Aras Kargo ile davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Davacının ücretinin miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta primi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek ünvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda, davacı ücretinin 735,00 TL olduğunu iddia ederken davalı asgari ücret olduğunu savunmaktadır. Dosyadaki belgelerden davacının müdür olarak çalıştığı ve davalı A.Kargo tarafından sunulan 2003 ve 2004 yıllarına ait bordrolarda davacıya asgari ücretin üzerinde ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece davacının asgari ücretle çalıştığı kabul edilerek talepleri hüküm altına alınmış ise de, davacının yaptığı iş, konumu ve daha önce kendisine ödenen ücretler dikkate alındığında davacının asgari ücretle çalışmayacağı açıktır. Bu itibarla mahkemece yukarıdaki esaslara göre emsal ücret araştırması yapıldıktan sonra tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek davacının ücretinin belirlenmesi gerekirken eksik inceleme davacının taleplerinin hüküm altına alınması hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.