YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9175
KARAR NO : 2014/10590
KARAR TARİHİ : 30.04.2014
MAHKEMESİ : Ankara 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2010/883-2013/82
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalı işveren nezdinde özel güvenlik görevlisi olarak 15.02.2008-28.08.2010 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı işçinin iş sözleşmesinin devamsızlık nedeni ile haklı sebeple feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanılmadığını, ödenmemiş sair işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Dosya içeriğine göre davacının işyerinde 15.02.2008-28.08.2010 tarihleri arasında özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davacı işyerinde günde 12 saat çalıştığını iddia ederek fazla çalışma ücret alacağı isteğinde bulunmuştur. Davalı vekili ise davacının hak etmiş olduğu fazla mesai alacaklarının davacıya ödendiğini savunmuştur.Karara esas alınan hesap raporunda davacının haftada 5 gün günde bir saat ara dinlenmesi ile 12 saat çalışarak haftalık 9 saat için fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır.
Davacının günlük 12 saatlik çalışma süresinden 4857 sayılı Kanun’un 68. maddesi gereğince işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için en az birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşülerek fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmalıdır. Hatalı hesap raporuna itibarla yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.