YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9166
KARAR NO : 2014/10583
KARAR TARİHİ : 30.04.2014
MAHKEMESİ : Kocaeli 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2013
NUMARASI : 2012/335-2013/48
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı üniversite vekili, davalı üniversitenin diğer davalı S. Yemek işyeri ile 09.01.2010 tarihinde hizmet alımı sözleşmesi yaptığını, davacının üniversitesi çalışanı olmadığını,davacının sorumluluğunun diğer davalı S. Yemek firmasında olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı S. Yemek Üretim ve Hiz A.Ş. vekili davacının S. Yemek şirketinde 01.02.2010 tarihinden istifa ettiği 01.11.2010 tarihine kadar bulaşıkçı olarak çalıştığını, davacının kendi rızası ile iş sözleşmesini feshetmesinden dolayı kıdem ve ihbar tazminatı alamayacağını, davacının fazla mesai yapması durumunda ücret bordrolarına bu durumun yansıtılacağını, Kasım ayında 1 haftalık çalışması olmayan davacıya 1 haftalık ücret ödemesinin mümkün olmadığını, davacının maaşının banka kanalı ile ödendiğini, davacının alacağının olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, Davacının 14.05.2008-01.11.2010 tarihleri arasında asıl işveren davalı Kocaeli üniversitesinin yemekhanesinde çalıştığı bu nedenle davalı Kocaeli üniversitesinin üst işveren sıfatı ile işçilik alacağının tamamından sorumlu olduğu, diğer davalı S. Yemek şirketinin de ise 01.02.2010-01.11.2010 tarihleri arasında çalıştığı, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğine göre davacının asıl işveren davalı Üniversiteye ait işyerinde hizmet satın alınan şirketlerde bulaşık yıkama işçisi olarak 14.05.2008-01.11.2010 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Davalı tarafından davacının 01.11.2010 tarihinde kendi isteğiyle işten ayrılmak istediğine dair davacı tarafından imzalı istifa dilekçesi sunulmuştur. Mahkemece istifa dilekçesinin tanık beyanlarından okul sezonu bittiğinde işveren tarafından işçiden rızası hilafına istifa alındığı okul açıldığında ise tekrar işe alındığı gerekçesiyle istifa dilekçesine itibar edilmemiş, iş sözleşmesinin işveren tarafından okul sezonunun bitmesi nedeniyle iş sözleşmesinin sona erdiği kabul edilerek kıdem ve ihbar tazminatı isteklerinin kabulüne karar verilmiştir. Davacı tarafından imzalandığı iddia edilen istifa dilekçesi 01.11.2010 tarihli olup davalı üniversitenin eğitim sezonu sonu olup olmadığı dosya içeriğinden anlaşılamamaktadır. Diğer taraftan sözkonusu istifa dilekçesi davacı asile gösterilerek davacının istifa dilekçesine karşı beyanları alınmadan istifa dilekçesine tanık beyanlarına göre itibar edilmemesi hatalı olmuştur .
3-Davalı Üniversitenin 2547 sayılı Kanun’un 56/a-b. maddesi yollaması ile Harçlar Kanunu’nun 13/j. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu dikkate alınmaksızın mahkemece harçtan sorumluluğuna hükmedilmesi ve yargılama gideri içinde davalı üniversite aleyhine harca hükmedilmesi de hatalı olup başka bir bozma nedenidir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.