Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/9035 E. 2014/9992 K. 25.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9035
KARAR NO : 2014/9992
KARAR TARİHİ : 25.04.2014

MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2011/965-2013/230

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı münhal kadroya atanması sebebi ile iş ilişkisinin sona erdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını talep edilen işçilik alacaklarını hak etmediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin istifaen sona ermesi sebebi ile kıdem tazminat talebinin reddine, delil durumuna göre diğer isteklerin ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dershane işyerinde 06.02.2001- 30.06.2011 tarihleri arasında coğrafya öğretmeni olarak çalıştığını ve aylık net 2.400,00 TL ücret aldığını iddia etmiştir. Davacı ve davalı şahitleri davacının ücretinen ne kadar olduğunu bilmediklerini beyan etmiştir. Yapılan emsal ücret araştırmasında Milli Eğitm Bakanlığı tarafından seksen saat karşılığı 1.137,00 Tl net – 1.694,00 Tl brüt ücret alabileceği bildirilmiştir. Mahkemece, davacının talep ettiği 2.400,00 TL ücret seviyesinden yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulmuştur.
İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda şahit beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek ve gerekli araştırma yapılarak bir sonuca gidilmesi gerekirken yukarıda belirtilen şekilde eksik araştırma ile ücretin tespit edilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Fazla çalışmanın hesaplanma şekli ihtilaflıdır.
Somut olayda fazla çalışma alacağı şahit beyanlarına göre hüküm altına alınmıştır. Davacı şahidi C. Y. davacının hafta içi dört gün 08.00-17.00 arası, hafta sonları ise 08.00-17.30 arası, Cuma günleri ise 17.00-19.30 arası çalıştığını, etüt hariç elli saat derse girdiğini, Cumartesi-Pazar etütlerin 18-21.30 arası olduğunu beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ders saatleri ve etüt çalışması ile birlikte haftalık elliyedi saat derse girdiği belirtilerek hesaplama yapılmış ise de ara dinlenme süresinin kaç saat kabul edildiğinin ve fazla çalışmanın ne şekilde belirlendiği açıklanmamıştır. Mahkemece, Yargıtay’ın bugüne kadar yerleşmiş hesaplama yöntemine aykırı ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna itibarla yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.