YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/9001
KARAR NO : 2014/5195
KARAR TARİHİ : 07.03.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2010/495-2013/126

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 30.06.2006 tarihinden itibaren uluslararası tır şoför olarak çalıştığını, asgari ücret artı Türkiye-Yunanistan seferleri için sefer başına 150,00 Euro ücret aldığını, ayrıca yurtiçi seferi de yaptığı ve bu seferler için ayrı ücret verilmediğini, fakat günlük 15,00 TL yemek parası verildiğini, sefer ücretinin altı aydan beri tek taraflı olarak 150,00 Euro’dan 50,00 Euro’ya düşürüldüğünü, eksik ödenen sefer primleri sebebiyle sefer ücreti alacağının mevcut olduğunu, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma ücreti, tatil çalışma ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini kendisinin feshettiğini, iddia ve taleplerinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının sefer primi tutarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 74. maddesinde, “Kanunu Medeni ile muayyen hükümler mahfuz olmak üzere hakim her iki tarafın iddia ve müdafaalariyle mukayyet olup ondan fazlasına veya başka bir şeye hüküm veremez. Tahakkuk edecek hale göre talepten noksan ile hüküm caizdir” denilmiştir.
Yine aynı Kanun’un 185/2 maddesinde ise, “Müddei, Müddeaaleyhin rızası olmaksızın davasını tevsi veya mahiyetin tebdil edemez” hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda açıklanan ilk hüküm taleple bağlılık kuralını düzenlerken ikinci hüküm ise iddianın genişletilmesi ve değiştirilmesi yasağını düzenlemektedir.
Somut olayda davacı tarafından sefer priminin 150,00 Euro olduğu dava dilekçesinde ifade edildikten sonra 19.07.2010 tarihli dilekçesinde bu konuda maddi hata yapıldığını ve sefer priminin 250,00 Euro olduğunun beyan edildiği görülmektedir. Davalı tarafın da sonuncu beyana karşı süresinde iddianın genişletilmesi itirazında bulunduğu anlaşılmaktadır.
Davacının dava dilekçesindeki beyanı dikkate alınıp sefer priminin 150,00 Euro olarak kabul edilmesi ve buna göre davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.