YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8891
KARAR NO : 2014/7949
KARAR TARİHİ : 14.04.2014

MAHKEMESİ : İzmir 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/02/2013
NUMARASI : 2011/802-2013/9

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının ödenmediği gerekçesi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma, ve hafta tatili alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı sebebe dayanılarak işverence feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Davacı işçinin fazla çalışma süresinin belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesi uyarınca düşülmesi gereken ara dinlenme süreleri hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken günde oniki saatlik çalışmadan bir saat ara dinlenmesinin düşüldüğü anlaşılmaktadır. Dairemizce de benimsenen
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun kabulü gereği günlük onbir saati aşan çalışmalardan birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşülmelidir. Bu durumda, bilirkişiden ek rapor aldırılmalı ve davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken oniki saat çalışmadan birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşülerek sonuca gidilmelidir. Bu yön gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3. Davacının kıdem tazminatı alacağı hesabında hata olup olmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tazminata esas günlük brüt giydirilmiş ücreti 37,20 TL olarak kabul edilmesine rağmen, kıdem tazminatının fesih tarihindeki tavan dikkate alınarak aylık 2.731,85 TL’den hesaplandığı anlaşılmaktadır. Davacının tazminata esas ücreti fesih tarihindeki tavanı aşmadığından, kıdem tazminatı da kabul edilen gerçek ücretine göre hesaplanmalıdır. Yanılgılı bilirkişi raporuna dayanılarak sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.