Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/8787 E. 2014/9728 K. 24.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8787
KARAR NO : 2014/9728
KARAR TARİHİ : 24.04.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/01/2013
NUMARASI : 2009/674-2013/21

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin evlilik sebebiyle feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma, resmi tatil, yıllık izin ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti yönünden davanın kabulü ile hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacaklarının reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya kapsamından, davacı tanığının beyanına göre yıllık izin kullandığından yıllık izine ilişkin talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Davacının dava konusu dershane işyerinde öğretmen olarak haftalılık belirli ders saatleri karşılığı ücret almak suretiyle çalıştığı, ek ders saatlerinin ve karşılığı ücretin ayrıca kararlaştırıldığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Davacının kararlaştırılan ders saati dışında çalıştığı hususu salt aynı durumdaki tek bir tanığın anlatımına dayanılarak sabit kabul edilemez. Davalı tanıklarının davacının ders olmadığı zamanlarda işe geç geldiğini belirtmeleri karşısında, fazla mesai yapmadığı sonucuna varılmaktadır. Davacının fazla mesai ücreti talebinin reddi yerine yazılı gerekçe ile kabulü hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.