Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/8779 E. 2014/8475 K. 17.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8779
KARAR NO : 2014/8475
KARAR TARİHİ : 17.04.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2012
NUMARASI : 2010/621-2012/834

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Çocuk Esirgeme Kurumu Bahçelievler merkezinde bakıcı anne olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini belirterek kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı S.. M.. vekili; davacının belirtilen tarihte Ş.. V..’nda işe başlayıp her yıl ihaleyi kazanan şirketin işçisi olarak çalışmaya devam ettiğini, emeklilik sebebiyle işten ayrıldığı için kıdem tazminatı talebinin kanuni dayanaktan yoksun olduğunu, yıllık izinlerini kullandığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı E. Sosyal Hizmetler Ltd. Şti. vekili; davalı şirketin alt işveren olarak hizmet verdiğini, asıl işverenin diğer davalı kurum olduğunu, her yıl yenilenen ihalerle alt işverenlerin değiştiğini, işyeri devrinin sözkonusu olmadığını, kıdem tazminatı ödeme yükümlülüğü bulunmadığını ve davacının izin alacağı olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılardan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş sözleşmesinin işçi tarafından yaşlılık aylığı tahsisi amacıyla feshedilip feshedilmediği ve buna göre kıdem hakkının doğup doğmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık sözkonusudur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Şeyh Zayed Çocuk Yuvası Müdürlüğünde bakım ve temizlik işlerini ihale ile üstlenen şirketlerde bakıcı anne olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacı, iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle feshettiğini iddia etmiştir. Yine dosyada mevcut olan ve davacının çalıştığı müdürlük tarafından İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğüne gönderilen yazıda ise, davacının 31.12.2006 tarihinde şifahen emeklilik şartlarının oluştuğunu belirterek işten ayrıldığı, 01.01.2007 tarihinde verilen ihale kapsamında çalışmadığı, sonradan emekliye ayrıldığının öğrenildiği belirtilmiştir.
Somut olayda, davacının işten ayrıldığı tarihte emekliliği hak edip etmediği anlaşılamamaktadır. Bu sebeple, mahkemece, davacının yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunduğu tarih araştırılmalı, işten ayrıldığı tarihe yakın günlerde emekli olduğunun anlaşılması halinde kıdem tazminatı isteğinin kabulüne karar verilmelidir.
Öte yandan, emeklilik halinde işverenin kıdem tazminatı yükümlülüğü yaşlılık aylığının bağlandığına ilişkin belgenin işverene ibrazı tarihinde başlayacağından, davacının varsa alınan belgeyi işverene ibraz edip etmediği, etmişse tarihi araştırılarak bu tarihten itibaren faize karar verilmeli aksi halde dava tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Mahkemece, eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 17.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.