YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8555
KARAR NO : 2014/17351
KARAR TARİHİ : 16.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/03/2013
NUMARASI : 2011/1131-2013/146

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf kanuni süresi içerisinde temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda fazla mesai yapıldığı kabul edilen ayda iki hafta için fazla çalışma ücreti işçilin fiilen yaptığı işe, dosyadaki kanıtlara göre haftalık onaltıbuçuk saat üzerinde hesaplanması gerekmektedir. Bu husus dikkate alınmadan verilen karar hatalıdır.
3-Davacı 31.08.2012 tarihli bilirkişi raporuna itirazda bulunmamış ve rapor doğrultusunda davasını ıslah etmiştir. Davalının bilirkişi raporuna itirazı üzerine itirazlar dikkate alınarak bilirkişiden 19.12.2012 tarihli ek rapor alınmış, ek raporda ilk raporda hesaplanması yapılmayan 2011 yılı ve 01.10.2010-31.12.2010 tarihleri içinde hesaplama yapılması davalı yararına oluşan usuli kazanılmış hak ilkesine aykırıdır. Mahkemece bu husus gözetilmeden hesap yapılmaması gereken dönem fazla çalışma ücreti alacağına hükmedilmesi isabetsiz olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.