YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8503
KARAR NO : 2014/7210
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2012/203-2013/158

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin ve fazla çalışma ücreti alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ve hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın ve hafta tatili çalışmasının yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı, hafta tatili çalışılıp çalışmadığı araştırılmalıdır.
Davacı işçi, haftanın beş günü 08:00-18:00 ve cumartesi günleri 08:00-13:00 normal çalışma, 13:00-18:00 arasında fazla çalışma yaptığını, ancak cumartesi ve pazar dahil 20:00-22:00 kadar çalıştıklarını fazla çalışma ücreti alacağını almadığını iddia etmiş olup, mahkemece dinlenen şahitler fazla çalışma hususunda farklı beyanlarda bulundukları gibi, fazla çalışma ücretlerini aldıklarını, saat ücretinin daha altında hesaplanıp ödendiğini beyan etmişlerdir. Bu durumda çelişkili şahit beyanlarıda karşısında fazla çalışma ücreti konusunda davacı çağrılıp isticvap edilmeli, ödeme yapılıp yapılmadığı, yapılıyorsa saat ücretinin aldında ödeme yapılıp yapılmadığı açıklığa kavuşturulmadan karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre davacı dava dilekçesinde çalışma süresinin son iki ayında fazla çalışma yapmadığını belirtmiş olup, mahkemece bu husus dikkate alınmadan hazırlanan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi hatalıdır.
4-Dosyaya alınan ve mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunun kabulüne göre davacının haftanın beş günü 08:00-20:00 arası, cumartesi günü 08:00-17:00 arasında çalıştığı, birbuçuk saat ara dinlenme yapıldığının kabul edildiği, haftanın beş günü onbuçuk saat ve haftanın bir günü on saat çalışıldığının kabulü ile onyedibuçuk saat haftada fazla mesai yapıldığının dosyaya alınan bilirkişi raporunda belirtildiği, hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda cumartesi çalışması on saat alınsada bu hesabın hatalı olduğu, Cumartesi çalışmasının günlük dokuz saat olduğu birbuçuk saat ara dinlenme düşünce günlük yedibuçuk saat çalışma yapıldığı, haftalık onbeş saatlik fazla çalışma yapıldığının kabul edilmesi gerekirken hatalı bilirkişi raporuna göre karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.