Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/8428 E. 2014/7850 K. 10.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8428
KARAR NO : 2014/7850
KARAR TARİHİ : 10.04.2014

MAHKEMESİ : İzmir 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2011/854-2013/70

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık yaptığı sebebiyle feshedildiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
1-Taraflar arasında, işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı, aylık 1.500,00 TL ücret aldığını ileri sürmüş; davalı ise, davacının ücretinin asgari ücret olduğunu savunmuştur. Dosya içerisindeki imzasız ücret bordroları davalının beyanını doğrulamaktadır. Mahkemece, emsal ücret araştırması yapılmış ve davacının, İzmir Şoförler ve Otomobilciler Esnaf Odası, ticari taksi şoförlerinin 796,50 TL brüt, 791,24 TL net ücret alabileceğini bildirmiştir. Dosyadaki bilgi ve belgeler ile emsal ücretler ve şahit beyanları dikkate alındığında, davacının ücretinin aylık net 900,00 TL olarak belirlenmesinin dosya kapsamına uygun düşeceği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, söz konusu ücrete göre davacının ücret alacağı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken 1.500,00 TL ücret aldığının kabulü ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı ile fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından da ihtilaf vardır.
Somut olayda, davacının ayda iki hafta tatili kullandığı şahit beyanlarından anlaşılmakla ve trafik kurallarına göre şoför olan davacının günlük en fazla dokuz saat araç kullanabileceği düşünüldüğünde davacının aylık dönemler için, iki haftalık dönemde haftalık onsekiz saat, diğer iki haftalık dönemde haftalık dokuz saat fazla mesai yaptığı gözetilere hüküm kurulması gerekirken mahkemece bu hususlar gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 10.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.