Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/8186 E. 2014/7399 K. 08.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/8186
KARAR NO : 2014/7399
KARAR TARİHİ : 08.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2011/1049-2012/958

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalıya ait işyerinde iki dönem halinde çalıştığını, ilk dönem çalışmasının emekliliği sebebiyle sona erdiğini ve müvekkiline kıdem tazminatı alacağının ödendiğini, emekli olduktan sonra 20.07.2005 tarihinde yeniden çalışmaya başladığını, ikinci dönem çalışmasında iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, her iki dönem çalışması bakımından yıllık izin ücreti alacağının ödenmediğini, ikinci dönem çalışması bakımından ise tazminat ve sair işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kendi isteğiyle işyerinden ayrıldığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı ile bir kısım ücret alacaklarına uygulanacak faizin başlangıç tarihinin belirlenmesi noktalarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda mahkemece, davacının ikinci dönem çalışmasının davalının haksız feshi üzerine sona erdiği kabul edilerek, bu döneme ilişkin tazminat alacakları hüküm altına alınmıştır.
Tazminat alacakları bakımından dava konusu yapılan ikinci dönem çalışmasının sonlanması hakkında bilgisi bulunan bir kısım taraf şahitlerince, davacının kendi isteğiyle işyerinden ayrıldığı beyan edilmiş olmasına göre, iş sözleşmesinin davacı işçi tarafından feshedildiği anlaşılmaktadır. Feshin haklı sebebe dayandığı yönünde ise bir iddia ileri sürülmemiştir. Hal böyleyken, davacının istifa yoluyla iş sözleşmesini feshettiği anlaşılmakla, kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, dosya kapsamına uygun olmayan gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalı olmuştur.
3-Dinlenen davacı şahitlerince, dini bayramlarda bir gün çalışılmadığı beyan edilmesine rağmen, davacının tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının kabul edilerek karşılığı ücret alacağının hüküm altına alınması hatalıdır.
Diğer taraftan, davacı şahidi K.. D.., “dini ve milli bayramlarda ücretimiz farklı ödeniyordu” şeklinde beyanda bulunmuştur. Mahkemece, bu beyanın üzerinde durulmayarak, davacı tanığının, ücretin farklı ödendiği yönündeki beyanından kastedilenin ne olduğunun aydınlatılmaması hatalıdır. Anılan sebeple, davacı şahidinin bilgi ve görgüsüne yeniden başvurulmalı, hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacı asil dinlenilerek, ulusal bayram ve genel tatili günü çalışması karşılığı ücretlerinin ödenip ödenmediği sorulmalıdır.
4-Mahkemece, hüküm altına alınan yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının miktarları, temerrüd ihtarında talep edilen miktarlardan fazladır. Temerrüd ihtarında, ödenmesi talep edilen sözkonusu alacakların miktarlarına ilişkin açık rakam bildirildiğinden temerrüd, bildirilen rakamlarla sınırlı olmak üzere gerçekleşmiştir. Mahkemece, bu yön nazara alınmayarak, hüküm altına alınan yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarında tüm miktar üzerinden faizin temerrüd tarihinden itibaren uygulanmasına karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yukarıda yazılı sebeplerden eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.