Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/7879 E. 2014/7876 K. 10.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7879
KARAR NO : 2014/7876
KARAR TARİHİ : 10.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2010/542-2013/239

Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı şirket nezninde inşaat mühendisi şantiye şefi olarak çalıştığını, ücretinin aylık net 4.500,00 TL olduğunu, çalıştığı süre içerisinde hak ettiği ücret alacağının bir kısmı ile fazla mesai ve masraf alacağının ödenmediğini belirterek bu alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının aylık ücretinin davalı taşeron firmanın ihale makamına sunduğu taahhütnamede belirtilen aylık brüt 1.605,00 TL olarak kararlaştırıldığını, davacının davalı şirket adına belgeye dayalı harcama yaptığı iddiasının yerinde olmadığını, müvekkilinin davacıya herhangi bir borcu bulunmadığı belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacı işçinin fazla çalışma ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz.
Somut olayda, davacının, davalıya ait işyerinde şantiye şefi olarak çalıştığı sabit olup, görev ve pozisyonu gereği günlük çalışma saatlerinin kendisi tarafından belirlendiğinin kabulü gereklidir. Diğer taraftan davacının aldığı kabul edilen 4.500,00 TL ücretin yaptığı iddia edilen fazla mesai alacağını da kapsadığı düşünülmelidir. Bu halde, fazla çalışma ücreti alacağının reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.