YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7760
KARAR NO : 2014/8687
KARAR TARİHİ : 21.04.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2006/12-2013/125

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işveren işyerinde flüt sanatçısı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile kötüniyet tazminatı, izin ve fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Taraflar arasında işçiye ödenen ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Parça başına çalışma, çalışma zamanı dikkate alınmaksızın, yapılan işin parça olarak miktarının esas alındığı iş sözleşmesidir. Bir başka ifadeyle, parça başına ya da yapılan işe göre ücret alarak çalışma durumunda sözleşmenin konusu “sonuçlandırılmış iş” (eser) değil, devam eden ve edecek olan belirli zaman kesitlerinde, belirli sayıda veya belirli ölçüde yahut da belirli ağırlıktaki eşya imalidir.
Somut olayda; davacının prova ve konser başına ücretle çalıştığı, yaptığı prova ve konser başına alacağı ücretin sözleşmede düzenlendiği, ödemelerin de makbuzla yapıldığı, bu hali ile parça başı ücretle çalıştığı dosya içeriği ile sabittir. Davacının ücreti belirlenirken şahitlerin soyut beyanlarına göre iki şahit beyanındaki miktarın toplanıp ikiye bölünmesi ile sonuca gidilmiştir. Davalı işveren işyeri kayıtları, iş sözleşmesindeki ücrete ilişkin kayıtlar ve ödeme makbuzlarındaki miktarlar gözönünde bulundurularak, davacının parça başına ücretle çalıştığı da dikkate alınarak davacının ücreti belirlenmeli ve kabul edilen alacaklar yeniden hesaplattırılmalıdır. Kıdem ve ihbar tazminatı hesaplanırken 4857 sayılı Kanun’un 120. maddesi uyarınca yürürlüğü devam eden mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesinde yer alan “Parça başı, akort, götürü veya yüzde usulü gibi ücretin sabit olmadığı hallerde son bir yıllık süre içinde ödenen ücretin o süre içinde çalışılan günlere bölünmesi suretiyle bulunacak ortalama ücret bu tazminatın hesabına esas tutulur.”şeklindeki düzenlemeye göre tazminata esas ücret tespit edilmelidir. Bu yön gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.