YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7753
KARAR NO : 2014/6972
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2013
NUMARASI : 2012/441-2013/57

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 01.04.1994-30.10.2005 tarihleri arasında aralıksız olarak kireç söndürme kazan operatörü olarak çalıştığını, 30.10.2005 tarihinde haksız ve dayanaksız olarak tek taraflı iş sözleşmesinin feshedildiğini, davalının çalışmaları bütün olarak Sosyal Sigortalar Kurumuna bildirmediğini, sürekli giriş-çıkış gösterildiğini, Sosyal Sigortalar Kurumuna maaşın eksik gösterilerek primlerin eksik ödendiğini, fazla mesai, resmi tatil çalışmaları, hafta tatili çalışma ücretlerinin ödenmediğini, gerekli bordroların düzenlenmediğini, alacakların ödenmesi için Ankara 16. Noterliğinden 16.01.2007 tarihli ve … yevmiye nolu ihtarname çekildiğini, ödeme yapılmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 31.10.2005 tarihinde kendi isteğiyle istifa ettiğini, kazan operatörü olmayıp kaynakçı olduğunu, ücreti bordrolara göre itirazsız ödendiğini, çalışma şekli mevsimsel olup 01.04.1994-01.12.1994 arası sekiz ay bir gün, 01.08.1995-31.07.1996 arası bir yıl bu dönemde kış döneminde mağduriyet olmaması için fiilen çalışılmadığı halde Sosyal Sigorta Kurumu primi yatırıldığını, daha sonra davacının başka bir işyerinde çalıştığını, 01.06.1998 tarihinden itibaren yeniden çalışmaya başladığını, 01.06.1998-01.12.1998 tarihine kadar 6 ay çalıştığını, tekrar 01.04.1999-05.12.1999, 25.04.2000-01.12.2000, 05.04.2001-01.12.2001, 01.03.2002-30.11.2002, 08.03.2003-10.12.2003, 19.03.2004-23.11.2004 en son 02.03.2005 tarihinden sezon sonunu beklemeden 31.10.2005 tarihinde istifa ettiğini, nadiren de olsa yapılan fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatiller çalışma alacaklarının ödendiği ve bordrolara yansıtıldığını, bazı aylarda asgari ücretin üzerinde ödeme yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ibraname ve istifa dilekçesi vererek işten ayrıldığı ve ibraname ve istifa dilekçesinin geçerli olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı tarafından temyizi üzerine , Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2009/43287 esas ve 2012/5677 karar sayılı ve 23.02.2012 tarihli ilamı ile sözkonusu ibraname ve istifa dilekçesindeki imzanın işverence önceden alındığı anlaşılmakla bu belgeye itibar edilemeyeceği, kıdem ve ihbar tazminatı ile ispatlanan fazla çalışma ve hafta tatili çalışmaları ücretlerinin ödendiğinin işveren tarafından yazılı belge ile ispatının zorunlu olduğu gözetilerek, gerekirse ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerektiğinden bozma yapılmıştır.
Mahkemece bozmaya uyularak, bilirkişi raporu aldırılmış ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin hafta tatili alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2009/43287 esas ve 2012/5677 karar sayılı ve 23.02.2012 tarihli ilamında davacının ispatlanan hafta tatili çalışması karşılığının ödendiğinin işverence yazılı olarak ispatlanması gerektiği belirtildiğinden, mahkemece hafta tatili alacağının da hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Ancak dosyada dinlenen tüm şahitler işyerinde pazar günleri çalışılmadığını beyan ettiğinden davacı aslında hafta tatillerinde çalıştığını yöntemince ispatlayamamıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun kökleşmiş içtihatları maddi hataya dayanan bozma ya da onama ilamının usuli kazanılmış hak oluşturmayacağı yönündedir.
Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957 /13 esas, 1959 karar ve 09.05.1960 gün 1960/21 esas, 1960/9 karar sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtayca maddi hata sonucunda verilen bir karara mahkemece uyulsa dahi usuli kazanılmış hak oluşmaz.
Bu durumda, hafta tatillerinde çalışıldığı davacı tarafından yöntemince ispatlanamadığından, maddi hayata dayalı bozma ilamının kazanılmış hak oluşturmayacağı da göz önünde bulundurularak, hafta tatili alacağının reddine karar verilmesi gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının haftalık fazla çalışma süresinin hesaplanması hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının fazla çalışma alacağı hesaplanırken haftanın üçgünü 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığı, haftanın üç günü ise 08:00-22:00 saatleri arasında çalıştığı ve tüm şahitlerce doğrulandığı üzere 1,5 saat ara dinlenme yapıldığı kabul edilerek haftada onbeş saat fazla çalışma yaptığı sonucuna ulaşılmıştır. Davalı işveren işyerinde haftanın altı günü 08:00-17:00 arası çalışıldığı ve birbuçuk saat ara dinlenmesi verildiği tartışmasız olup, saat 17:00’den sonra yapılan fazla çalışmalar hususunda ihtilaf bulunmaktadır. Davacının işi, çalıştığı işyeri, şahit anlatımları ve dosya kapsamı bir bütün olarak değerlendirildiğinde, davacının haftada üç gün ve günde iki saat, yani haftada altı saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Davacının haftada altı saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek gerekirse bilirkişiden ek rapor da alındıktan sonra davacının fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmalıdır. Eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.