Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/7736 E. 2014/7393 K. 08.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7736
KARAR NO : 2014/7393
KARAR TARİHİ : 08.04.2014

MAHKEMESİ : Ankara 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2013
NUMARASI : 2011/300-2013/27

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili şirketin işçisi olmadığını, “G. A.Quatar” ünvanlı Katar ülkesi kanunlarına göre kurulmuş şirkette çalıştığını, sözkonusu şirketin müvekkili şirketle ilişkisi olmadığını, belirtilen işveren şirketin ise davacının hak kazandığı işçilik alacaklarını ödediğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacı işçinin ücret miktarı ve ibranamenin geçerliliği noktalarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, dosyaya sunulan iş sözleşmesinde saat ücreti 11,32 Katar Riyali olarak belirlenmiştir. Davacı tarafça sözleşmede belirtilen ücret miktarının gerçeği yansıtmadığı yönünde bir itiraz ileri sürülmediği gibi, dava dilekçesinde de saat ücretinin Katar Riyali üzerinden ödendiği beyan edilmiştir. Hal böyleyken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının saat ücretinin 3,00 Amerikan Doları tutarında esas alınması hatalıdır.
Anılan sebeple, davacının saat ücreti 11,32 Katar Riyali kabul edilerek, Türk Lirası kur karşılığı araştırılmalı, davacının temyizi bulunmadığı da nazara alınarak hesaplanacak rakamın şimdiki kabul edilenden fazla çıkması halinde usuli kazanılmış hak ilkesi de nazara alınarak sonuca gidilmelidir.
3-Davalı vekilince dosyaya sunulan, 12.09.2009 tarihli ibranamenin mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutulmaması hatalı olmuştur. Anılan sebeple, sözkonusu ibranameyle ilgili davacı asil dinlenilmeli ve dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle ibranamenin geçerli olup olmadığı sorunu karar gerekçesinde tartışılarak bir sonuca gidilmelidir.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.