Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/7729 E. 2014/7391 K. 08.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7729
KARAR NO : 2014/7391
KARAR TARİHİ : 08.04.2014

MAHKEMESİ : Gaziantep 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/03/2013
NUMARASI : 2011/137-2013/64

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının belirli süreli iş sözleşmesiyle çalıştığını, sürenin bitimi üzerine sözleşmenin kendiliğinden sona ermiş olduğunu, dava konusu alacaklara hak kazanılmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de, anılan çalışmaların olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, mahkemece, davacı tanık beyanına itibarla, fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, işyeri olan hastanenin yan dallar servisinde çalıştığını beyan eden davacı tanığının, güvenlik elemanlarının çalışma düzeni hakkındaki anlatımları soyut nitelikte olup, dosya kapsamında beyanın doğruluğunu destekler nitelikte bilgi ve belge bulunmamaktadır. Diğer taraftan, dinlenen davalı tanığı ise, davacının güvenlik şefi olduğunu, güvenlik şeflerinin hafta sonu çalışmayıp, çalıştığı günlerde mesaisinin sekiz saat sürdüğünü, işyerinde çalışan diğer güvenlik elemanlarının ise çalışma koşullarının farklı olduğunu beyan etmiştir.
Açıklanan delil durumu ve tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafça fazla çalışma yapıldığı iddiası usulüne uygun delillerle kanıtlanmadığından, fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.