Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/7706 E. 2014/6609 K. 20.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7706
KARAR NO : 2014/6609
KARAR TARİHİ : 20.03.2014

MAHKEMESİ : İzmir 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/448-2013/117

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı müdürlüğün muhtelif işyerlerinde 1993 yılından iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle sona erdirdiği 31.08.2012 tarihine kadar çalıştığını, 1993-2003 yılları arasında şoför olarak, 2003 yılı sonrası ise temizlik ve bahçe bakımı gibi işlerde çalıştığını, 8.000,00 TL kıdem tazminatı, 2.000,00 TL yıllık izin ücreti, 2.000,00 TL fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı işveren vekili, davacının 1993 yılından 01.07.2003 tarihine kadar kiralık araç sözleşmesi kapsamında çalıştığını ve hak edişlerini aldığını, her ay idareye fatura kestiğini idarenin kiralık araç için ihale sistemine geçtikten sonra davacının 04.07.2003 tarihinden 31.08.2012 tarihine kadar müdürlüğe hizmet veren yüklenici firmalar bünyesinde çalıştığını, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının emeklilik nedeni ile işyerinden ayrıldığı ve emekli aylığı bağlandığı anlaşıldığından kıdem tazminatına hak kazanır bir biçimde iş sözleşmesine son verdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi ve şekli ihtilaflıdır. Davalı davacının 1993-2003 arası Bağ-Kur’a tabi sigortalı olarak çalıştığını iddia etmektedir. Dosyada mevcut hizmet döküm cetvelinde davacının 1993-2003 dönemi arasında çalışması gözükmemektedir. Bilirkişi raporunda davacının iddia ettiği tüm süre boyunca davalı işyerinde sigortalı işçi olarak çalıştığı kabul edilerek kıdem tazminatı hesaplanmış ve rapor hükme esas alınmıştır. Davacı resmi kayıtlar dışındaki sürelerde davalı işyerinde sigortalı işçi olarak çalıştığını ispatlayamamıştır. Bu durumda davacının sadece hizmet döküm cetvelinde belirtilen çalışma süresi dikkate alınarak kıdem tazminatı alacağının hesaplanması gerekir. Hatalı bilirkişi raporu esas alınarak verilen karar isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre de kararda dava tarihi olan 23.10.2011 tarihinden itibaren faiz yürütüleceği belirtilmişse de dava tarihi 23.10.2012 tarihi olup bu tarihten itibaren faiz yürütülmesi gerekir. Faiz başlangıç tarihi hatalı yazılmış olup bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.