YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7514
KARAR NO : 2014/6469
KARAR TARİHİ : 18.03.2014

MAHKEMESİ : Kızılcahamam Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2011/58-2013/96

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.09.2005-03.05.2009 tarihleri arasında çalıştığını , iş sözleşmesinin işverence haksız fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının bir başka işverene bağlı çalışmak amacı ile kendi isteği ile işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir .
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, uyuşmazlık konusu dönemde işyerinde çalışmış olan davacı tanıklarından E.. M.., işyerinde üçlü vardiya sistemi ile 08:00-16:00, 16:00-24:00, 24:00-08:00 arasında çalışıldığını, davacının normal vardiya saatleri dışında zaman zaman 20:00-22:00 saatlerine kadar çalıştığını beyan etmiştir. Diğer tanık R.. A..’nin ise davacının saat 08:00-16:00 saatleri arasında çalıştığı, işlerin yoğun olduğu dönemlerde çalışmasının saat 20:00’a kadar uzadığı yönünde ifade verdiği görülmektedir .
Davacı tanıklarının beyanı ile davacının her gün 08:00-20:00 saatleri arasında çalışmadığı anlaşılmaktadır Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftada 6 gün 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması isabetsizdir. Hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda verilen kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir .
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.03.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.