Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/7176 E. 2014/6705 K. 20.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7176
KARAR NO : 2014/6705
KARAR TARİHİ : 20.03.2014

MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2013
NUMARASI : 2011/349-2013/212

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili ise davacının kendi işçisi olmadığını, kendilerine husumet yöneltilemeceğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Taraflar arasında davacının hizmet süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.Davacı, davalıya ait işyerinde 01.10.2008-30.09.2010 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürmüştür. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre davacının işe başladığı tarih 01.01.2008’dir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının işe başlama tarihine göre, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları ve talep dikkate alınarak alternatifli hesaplama yapılmıştır. Mahkemece, Sosyal Güvenlik Kurumu kaydına göre hesap edilen hizmet süresinin kabul edilmesi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesinde öngörülen taleple bağlılık kuralına aykırıdır. Davacının talebinde belirtmiş olduğu işe giriş tarihi esas alınarak yapılan hesaplamaya göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
3-Taraflar arasında davalı taraf lehine hükmedilecek vekalet ücreti hususunda da uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326/2 maddesine göre; “Davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkeme, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştırır.”
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 12/2. maddesi “Şu kadar ki asıl alacak miktarı 3.333,33 TL’ye kadar olan davalarda avukatlık ücreti, tarifenin ikinci kısmının, ikinci bölümünde, icra mahkemelerinde takip edilen davalar için öngörülen maktu ücrettir. Ancak bu ücret asıl alacağı geçemez.” hükmünü içermektedir.
Somut olayda, reddedilen miktarlar üzerinden davalı vekili lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.