YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7020
KARAR NO : 2014/5725
KARAR TARİHİ : 13.03.2014
MAHKEMESİ : Dikili Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/316-2012/347
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalıya ait işyerinde 21.07.1999 tarihi ile 08.02.2006 tarihleri arasında çalıştığını, işveren tarafından haksız ve önceden bildirimde bulunulmadan iş sözleşmesine son verildiğini, çalıştığı sürelerde hiç yıllık izin kullanmadığını, bayram günleri hariç tüm resmi tatil günleri ve pazar günleri çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin karar davalı vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 27.06.2011 gün ve 2009/16202 esas- 2011/19176 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Bozma üzerine mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, mahkemece Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 27.06.2011 gün ve 2009/16202 esas-2011/19176 karar sayılı bozma ilamına uyulduğu, davacı tarafından davanın bozma ilamından sonra ıslah edildiği ve mahkemece ıslahla artırılan miktarlar dikkate alınarak karar verildiği anlaşılmaktadır.
Saptanan bu durum karşısında ve yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulduğunda, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1948 tarih ve 1944/10 esas, 1948/3 karar sayılı kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı (1086 sayılı HUMK 84 ve 6100 sayılı HMK 177 md.) dikkate alınmaksızın, davacı tarafın 28.12.2011 tarihli ıslah dilekçesi ile artırılan miktarlara hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcınnı istek halinde ilgiliye iadesine, 13.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.