Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6981 E. 2014/5717 K. 13.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6981
KARAR NO : 2014/5717
KARAR TARİHİ : 13.03.2014

MAHKEMESİ : Soma 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2010/462-2012/438

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-karşı davalı, davalı bankada kanuni haftalık çalışma sürelerinin üzerinde çalıştırılmasına karşın fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, bu sebeple Soma Noterliğinin 31.10.2008 tarihli ihtarnamesi ile iş sözleşmesini 4857 sayılı İş Kanunu’nun 24/II-f maddesi gereğince haklı sebeple feshettiğini, fesih sonrasında alacaklarının ödenmediğini belirterek fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacağı ile kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı-karşı davalı vekili, davacının yaptığı fazla mesai çalışmaları karşısında bu ücretin kendisine ödendiğini, talebinin zamanaşımına uğradığını, yıllık izin haklarını kullandığını, iş sözleşmesinin ise davacı tarafından fesh edilip istifa ettiğinden herhangi bir tazminat talebinde bulunamayacağını, davacı tarafından açılan davanın reddi ile davacının 31.10.2008 tarihli yazısı ile istifasını bildirdiğinden uyması gereken ihbar süresine göre alacaklı olduğu izin süresi ile iş arama süresinin ihbar süresinden düşülerek bu ihbar süresine karşılık ihbar tazminatının karşı davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece, asıl davanın kabulüne, karşılık davanın ise reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işyerinde davacı ile birlikte çalışan tanığın beyanları ile güvenlik görevlisi olarak çalışan tanığın beyanı ile güvenlik görevlilerinin günlük çalışma çizelgeleri dikkate alınarak davacının fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Davacı işçinin fazla mesai ücreti alacağı tanık beyanına göre kabul edilmesine rağmen mahkemece takdiri indirim yapılmamıştır. Karar bu yönüyle hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.