Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6942 E. 2014/5754 K. 13.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6942
KARAR NO : 2014/5754
KARAR TARİHİ : 13.03.2014

MAHKEMESİ : Bilecik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2012/164-2013/83

Hüküm süresi içinde davacı ve davalı Sağlık Bakanlığı avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Çalık tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili müvekkilinin 21.07.2004 tarihinden itibaren Sağlık Bakanlığına ait Bilecik Devlet Hastanesinde teknik destek bakım onarım işini üstlenen diğer davalı şirketin bünyesinde bakım-onarım teknisyeni olarak çalışmaya başladığını, 29.07.2010 tarihinde müvekkilinin emekliliği nedeniyle iş akdini feshettiğini, ancak işverenin talebi doğrultusunda müvekkilinin 2011 yılı Kasım ayına kadar çalışmasına devam ettiğini, fazlaya ilişkin talep haklarının saklı kalması kaydıyla 6.000,00 TL kıdem tazminatının 700,00 TL. yıllık izin ücretinin 1.000,00 TL. fazla mesai ücretinin faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı L… Tem İnş Gıda Tek. A… Otoma. Taah. San. Tic. Ltd. Şti yetkilisi, davacının 01.01.2010-29.07.2010 tarihleri arasında şirketlerinde çalıştığını, emekli olmasına rağmen aynı kurumda kendi isteği ile çalışmak istediğinden dolayı 03.08.2010 tarihinde emekli olarak çalışmaya başladığını, 31.12.2010 tarihinde sözleşmenin yasal süresinin sona ermesi nedeniyle işten çıkışının yapıldığını, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Sağlık Bakanlığı vekili davayı kabul etmediklerini, davacının talepleri yönünden zamanaşımı def’ini ileri sürdüklerini, davacı ile müvekkili idare arasında akdedilen herhangi bir iş akdi bulunmadığını, davanın husumet, zamanaşımı ve esastan reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının emeklilik nedeniyle işyerinden ayrıldığı, İş Kanunu’nun 2/6. maddesi gereğince somut olayda asıl işveren olan Sağlık Bakanlığı’nın, alt işveren sıfatına sahip diğer davalı şirketlerle birlikte davacı işçiye karşı sorumlu olduğu, yine aynı yasanın 6. maddesine göre işyeri devri nedeniyle davacının önceki yıllarda devreden işverenler nezdindeki çalışmalarından, devrin tarafların birlikte sorumluluğunun söz konusu olacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalılardan Sağlık Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Mahkemece davalı Bakanlığın alacaklardan sorumluluğuna karar verilmiştir. Davacı alt işveren işçisi olup diğer davalılar olan alt işverenler alacaklardan davacının çalışma süresine göre sorumludur. Davalı Bakanlık asıl işveren konumundadır. 4857 sayılı İş Kanunun 2/6 madde gereğince alt işveren işçisinin işçilik alacaklarından asıl işveren alt işverenlerle birlikte müteselsilen sorumludur. Mahkemece kararın gerekçe kısmında davalı Bakanlığın asıl işveren sıfatını haiz olması sebebiyle alt işverenlerle birlikte sorumlu olduğu da belirtilmesine rağmen hükümde alacaklardan sadece davalı Bakanlığın sorumlu olduğuna karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.