YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6939
KARAR NO : 2014/5751
KARAR TARİHİ : 13.03.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2012
NUMARASI : 2011/909-2012/1172

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 01.03.2007 tarihinden itibaren davalı işyerinde l. sınıf makineci olarak çalışmaya başladığını çalışmasının 25.07.2011 tarihine kadar devam ettiğini uzun süre sigortasız çalıştırıldığını sigorta girişinin 14.08.2007 tarihinde yapıldığını en son net 1.000,00 TL ücret aldığını davalı işyerinde 15.07.2011 tarihinde üretime ara verilerek bir hafta izne çıkarılacağının ilan edildiğini, otobüs bileti bulamadığı için 14.07.2011 tarihinde izne ayrılmak için izin aldığını davacının 14.07.2011 tarihinde izne ayrıldığını izin bitim tarihi olan 25.07.2011 tarihinde işyerine geldiğini ancak davalı tarafından işbaşı yaptırılmadığını sebebini sorduğunda davacının bir gün önce izne ayrılmasının gerekçe gösterildiğini, 3.000,00 TL fazla mesai alacağı 200,00 TL resmi bayram ücreti alacağı 1.000,00 TL hafta tatili ücreti alacağı 500,00 TL kıdem tazminatı, 500,00 TL ihbar tazminatı, 300,00 TL ücret alacağı, 500,00 TL yıllık ücretli izin alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının yıllık izinden sonra hiçbir haklı sebebi olmadan işe devam etmediğini, davacının herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını 850,00 TL brüt ücret aldığını işe davalı işverenin davacının iş akdini devamsızlık nedeniyle feshettiğini beyan etmiştir.
Mahkemece, davacının brüt 845,09 TL ücret aldığı, işyerinde çalışanlara Cumartesi tarihi itibarı ile bir haftalık izin verilmiş olmasına rağmen davacının babasının müdahalesi ile Perşembe günü öğleden sonra işyerini terkettiği ve yaklaşık iki hafta sonra işbaşı yaptığı anlaşılmakla iş sözleşmesinin 25. maddesi uyarınca haklı sebeple işveren tarafından sona erdirildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında ücretin miktarı hususunda ihtilaf bulunmaktadır. Mahkemece davacının brüt 845,09 TL ücret aldığı kabul edilmiştir. Mahkemece yapılan emsal ücret araştırması dikkate alındığından davacının ücretinin 1.000,00 TL olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda ücretin davacının beyanı dikkate alınarak 1.000,00 TL olduğunun kabulü gerekirken yanılgılı değerlendirme ile karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
3-Davalı davacının iş sözleşmesinin izin sonrasında işe izinsiz olarak gelmemesi sebebiyle feshedildiğini iddia etmektedir. Fesih sebebi olarak davacının ilan edilen günden bir gün önce izne ayrılması gösterilmemiştir. Her ne kadar davacı hakkında 25 Temmuzdan itibaren devamsızlık yaptığına dair tutanaklar tutulmuş ise de davacının vekiline vekaletname verdiği tarih 25.07.2011, dava tarihi ise davalı tarafından feshin Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirildiği tarih olan 05.08.2011’dir. Tanık beyanlarından davacının izin dönüşü iş başı yapmak üzere işyerine geldiği fakat içeri alınmadığı anlaşılmaktadır. Davalı haklı fesih sebebini ispatlayamamıştır. Mahkemece davacının kıdem ve ihbar tazminatlarının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile bu alacakların reddine dair verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı tarafça sunulan ve imza içermeyen personel davacının isminin karşısında yıllık izinde ibaresi bulunduğundan bu günlerde yıllık izin kullanıldığı kabul edilmiştir. Yıllık izin hakkının kullanıldığı veya karşılığı olan izin ücretinin ödendiğini ispat yükü davalı işverende olup ancak, yıllık izin defteri veya benzeri yazılı bir belge ile kanıtlayabilir. Davacının imzasını ihtiva etmeyen personel listesi başlıklı belgede bulunan yıllık izin ibaresinin davacının yıllık iznini kullandığına ilişkin ispat gücü bulunmamakta olup ayrı bir bozma sebebi yapılmıştır.
4-Taraflar arasında fazla mesai yapılıp yapılmadığı da başka bir ihtilaf konusudur. Mahkemece davacının fazla mesai talebi reddedilmiştir. Tanık beyanlarından davacının altı gün 08.00-18.30 saatleri arasında çalıştığı dolayısıyla fazla mesai yaptığı anlaşılmaktadır. Eksik inceleme ile verilen karar hatalı olup bu sebepten de bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.