Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6494 E. 2014/5261 K. 10.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6494
KARAR NO : 2014/5261
KARAR TARİHİ : 10.03.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2013
NUMARASI : 2009/1035-2013/209

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili davacının, davalı işyerinde 17.04.2007 tarihli iş sözleşmesi ile 01.06.2009 tarihine kadar muhabir olarak çalıştığını, iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi ve geç ödenmesi nedeni ile feshettiğini, davacının görev yaptığı birimde işe girişlerde ‘Multinet’ olarak adlandırılan yemek kartı verildiğini, davacının çalışma dönemindeki tüm başvurularına karşın kendisine bu olanak sağlanmadığını, aylık 140,00 TL’lık multinet yemek fişi uygulamasından davacının yararlandırılmadığını, davalının eşit işlem borcuna aykırı davrandığını, davacıdan sonra işe alınanlara bu kartın hemen verildiğini, davacının muhabir olarak görev yaptığından röportajların işyeri dışında gerçekleştiğini, davacının röportaj sırasında kendi yemek ve içecek parasını karşılamak zorunda kaldığını iddia ile çalışma dönemi boyunca kendisine verilmeyen aylık 140,00 TL’lik yemek yardımını talep etmiştir.
Davalı vekili davalı şirket çalışanlarının, yemek ihtiyacını şirkete ait tesis içerisinde bulunan yemekhanede, anlaşmalı olduğu yemek firması aracılığı ile fiili olarak karşıladığını, iç yönetmeliğin 9/1. maddesinde belirtildiği gibi multinet yemek kartının çalışanlardan çok azına istisnai olarak verildiğini, şirkette işyerine giriş-çıkışların yanı sıra yemekhane bölümünde de turnike bulunduğunu, her çalışanın tümüyle kendi tasarrufunda bulunan manyetik kartını okutmak suretiyle yemekhane hizmetinden yararlandığını, davacının kartına ait yemekhane kayıtlarının incelenmesiyle davacının fiili olarak işyerindeki yemek hizmetinden yararlandığının anlaşılacağını beyan ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu yemek yardımı alacağının kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Taraflar arasında davacıya yemek yardımı yapılması konusunda davalının eşit işlem borcuna aykırı davranışta bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının 17.04.2007-01.06.2009 tarihleri arası davalı işyerinde muhabir olarak çalıştığı, işyerinde kendisi dışında çalışan muhabirlere aylık 140,00 TL yemek
yardımında bulunulduğu halde kendisine eşit işlem borcuna aykırı olarak sözkonusu alacağın ödenmediğini, davalı işveren, işyeri iç yönetmeliğinin 9.1 maddesine göre tüm çalışanların merkez büroda bulunan yemekhanede çıkarılan öğle yemeğinden faydalanabileceği ancak yemekhane servisinde yararlanamayan çalışanlar için yemek fişi uygulamasının geçerli olduğunu, davacının çalıştığı süre içinde işyerine giriş çıkış saatlerini gösteren çalışma çizelgelerinin dosyaya ibraz edildiği, bilirkişinin sözkonusu çalışma çizelgelerini dikkate alarak davacının sadece işyerinde bulunmadığı günlerde yemek yardımı alabileceğine ve davalının eşit işlem borcuna aykırı davrandığı kabulüne göre seçenekli rapor hazırladığı, mahkemece sözkonusu çizelgelerin dikkate alındığı seçenek kabul edilmeyerek davalının eşit işlem borcuna aykırı hareket ettiği kabulü ile karar verildiği anlaşılmıştır. Yemek yardımının işyeri yönetmeliğinin ilgili maddesine göre yemekhane servisinden yararlanmayan çalışan için verildiği, davacının görevi ve mübrez çalışma çizelgeleri birlikte değerlendirildiğinde davalı tarafından verilen yemek yardımını işyerinde bulunan yemekhane hizmeti yoluyla aldığı bu nedenle bilirkişi raporunda 2. seçenekte yapılan hesaplamaya göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de, davalının ıslah dilekçesine karşı zamanaşımı def’inde bulunduğu gözetilmeden karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.