YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6465
KARAR NO : 2014/4789
KARAR TARİHİ : 04.03.2014
MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/1038-2012/1135
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı asıl işveren işyerinde alt işveren şirket işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesini evlilik nedeniyle feshettiğini beyanla kıdem tazminatı alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin asıl işveren olmayıp işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini evlenmesi nedeniyle feshettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 61. maddesinde, “Taraflardan biri davayı kaybettiği takdirde, üçüncü kişiye veya üçüncü kişinin kendisine rücu edeceğini düşünüyorsa, tahkikat sonuçlanıncaya kadar davayı üçüncü kişiye ihbar edebilir.” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda, davalı vekilince davanın dava dışı alt işveren şirketlere ihbar edilmesi talep edilmiştir. İhbar gereği çıkartılan tebligatlar ise tebliğ edilememiştir.
Mahkemece, ihbar olunan şirketlere, ihbar gereği tebliğ işlemleri tamamlanmadan davaya devam edilerek hüküm tesis edilmesi hatalıdır. Anılan nedenle, ihbar olunan şirketlerin adresleri ilgili ticaret sicil memurluğundan istenilmeli, ihbar gereği yerine getirilerek ihbar olunanların göstereceği deliller toplanılmalıdır. İhbar edilecek altişverenlerden, davacının işyeri şahsi sicil dosyası ve özlük belgeleri de istenilerek, tüm dosya kapsamı yeniden bir değerlendirmeye tabi tutulmalı, oluşacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Kabule göre de, davacının işe giriş tarihinin 01.01.2010 tarihi olduğu sabit olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda da belirtili tarih kabul edilerek alacak hesaplanmıştır.
Hal böyleyken, karar gerekçesi içeriğinde davacının işe giriş tarihinin 01.01.2009 tarihi olarak gösterilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.