Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6417 E. 2014/5203 K. 07.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6417
KARAR NO : 2014/5203
KARAR TARİHİ : 07.03.2014

MAHKEMESİ : Dikili Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2013
NUMARASI : 2005/287-2013/26

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı site yönetiminde site görevlisi olarak çalıştığını, davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple davalı tarafından sona erdirildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep bulunmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı sebeple sona erdirilip erdirilmediği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinin II. bendinin “d” alt bendinde, “İşçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması veya 84 üncü maddeye aykırı hareket etmesi” işveren açısından haklı sebep olarak sayılmıştır.
4857 sayılı Kanun’un 110. maddesi hükmü uyarınca çıkarılan Konut Kapıcıları Yönetmeliği’nin 3. maddesinde konut kapıcısı, “anataşınmazın bakımı, korunması, küçük çaptaki onarımı, ortak yerlerin ve döşemelerin bakımı, temizliği, bağımsız bölümlerde oturanların çarşı işlerinin görülmesi, güvenliklerinin sağlanması, kaloriferin yakılması ve bahçenin düzenlenmesi ve bakımı ve benzeri hizmetleri gören kişi” olarak tanımlanırken yine aynı maddede işverenin ise yönetimi ifade ettiği belirtilmiştir.
Somut olayda davacının kat maliki olduğu uyuşmazlık dışında olan eski yönetici K. A. ve ailesi ile tartıştığı, kavga ettiği ve bu kişileri yaralamaktan dolayı ceza mahkemesince mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmaktadır. Yine olaya K. A. ve ailesinin sebebiyet verdiğine dair somut delil ise bulunmamaktadır.
Görüldüğü gibi davacının yaraladığı kişi işveren konumundadır ve davacının iş sözleşmesinin feshi bu konudaki normatif kurala uygun olup, haklı nedenle yapılmıştır. Bu itibarla davacının ihbar ve kıdem tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.