Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6409 E. 2014/5204 K. 07.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6409
KARAR NO : 2014/5204
KARAR TARİHİ : 07.03.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 12. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/01/2013
NUMARASI : 2010/812-2013/42

Hüküm süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 01.10.1999 tarihinden işten çıkarıldığı 10.07.2010 tarihine kadar izolasyon ustası olarak kesintisiz çalıştığını, son ücretinin haftalık 300.00 TL olup ayrıca aylık 750.00 TL ev kirası ve elektrik, su doğal giderlerinin işverence karşılandığını, işyerinde cumartesi günleri ve milli bayramlar dahil 08:00-19:00 saatleri arasında çalışmasına rağmen bu çalışma karşılıklarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve asgari geçim indirimlerinin de ödenmediğini iddia ile ihbar-kıdem tazminatı ile ücretli izin, fazla mesai, genel tatil ve asgari geçim indirimi alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının şirket ortaklarının eniştesi olduğunu, ailesine ve kendisine yardımda bulunulduğunu, davacının emeklilik için gerekli sigortalılık şartlarını tamamlayabilmesi için bir süre sigortalı olarak gösterildiğini, davacının dönem dönem şirketteki işlere yardımcı olduğunu, ancak düzenli ve sürekli bir çalışması olmadığını, davacıya asgari ücret verildiğini, iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin işverence haklı bir sebep olmaksızın feshedildiği, davacının diğer taleplerinin de kısmen yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı 01.10.1999 tarihinden 10.07.2010 tarihine kadar davalı şirkette çalıştığını iddia ederken davalı davacının 07.12.2001 tarihinden 22.10.2007 tarihine kadar çalıştığını savunmaktadır. Dosyada yer alan hizmet cetveline göre davalı şirket tarafından 06/2007 döneminden sonra davacı için prim ödenmediği ve davacının 04/2007-07/2007 dönemleri arasında başka bir işverende çalışma kaydının olduğu görülmektedir. Diğer taraftan 2008-2010 yılları arasında davalı şirkette çalıştıklarını beyan edip davacıyı doğrulayan davacı şahitlerinin davalı şirkette çalışma kayıtlarının olmadığı hizmet cetvellerinden anlaşılmaktadır. Davalı şahitleri ise davalıyı doğrulamışlardır. Şu halde davacının hizmet süresinin hizmet cetveli ile Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre belirlenmesi gerekmektedir. Davacı tarafından fazla kısmın ispat edilemediği kabul edilmelidir. Mahkemece davacının 10.07.2010 tarihine kadar çalıştığı kabul edilerek taleplerinin hüküm altına alınması yerinde olmamıştır.
3-Davacının ücretinin miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı tarafından haftalık 300,00 TL ve aylık 750,00 TL kira yardımıyla çalışıldığı iddia edilirken davalı davacının asgari ücret aldığını savunmaktadır. Bilirkişice sendikadan yapılan emsal ücret araştırması esas alınarak davacının 1.560,00 TL brüt ücret aldığı kabul edilmiş ve bu ücrete göre hesaplamalar yapılmıştır. Davacı ve davalı şahitleri ise davacının haftalık 100,00 TL aldığını beyan etmişlerdir. Öncelikle davacıya kira yardımı yapıldığı anlaşılmakla beraber bu kira yardımının iş sözleşmesi ilişkisi sebebiyle davacıya ödenen ve ücretin eki niteliğinde olduğunu davacı ispat edememiştir. Zira dosya kapsamına göre şirket ortaklarının kardeşleri olan davacının eşi ve kızına aile içi yardımda bulundukları ileri sürülmüş buna ilişkin belgeler sunulmuştur. Dairemizce sözkonusu ödemelerin aile içi dayanışma neticesinde işverence verildiği kabul edilmiştir.
Gelinen noktada tüm şahit beyanları birlikte değerlendirildiğinde davacının davalı işyerinde asgari ücretle çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacının bu ücret seviyesi üzerinden talepleri değerlendirilmelidir. Bunun yapılmayarak eksik inceleme ile bilirkişi tarafından tespit edilen ücret üzerinden taleplerin hüküm altına alınması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.