YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6404
KARAR NO : 2014/4971
KARAR TARİHİ : 06.03.2014

MAHKEMESİ : Ankara 16. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/01/2013
NUMARASI : 2011/819-2013/20

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01.05.2006 tarihinde satış uzmanı olarak çalışmaya başladığını, en son ücretinin 3.000,00 TL olduğunu, ancak sigortasının asgari ücret üzerinden yapıldığını, ücretlerinin Sosyal Güvenlik Kurumuna tam olarak bildirilmesini talep ettiğini, ancak yerine getirilmemesi nedeniyle işverene ihtarname gönderildiğini, bunun üzerine iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiğini belirterek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla 100,00 TL kıdem, 100,00 TL ihbar, 100,00 TL ücret alacağı, 1.000,00 TL yıllık izin, 7.000,00 TL fazla mesai, 1.000,00 TL hafta tatili, 700,00 TL genel tatil alacağının faziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 28.07.2011 tarihinde habersiz ve mazeretsiz olarak mesai saati içinde işten ayrıldığını, 29.07.2011-20.07.2011 ve 01.08.2011 tarihlerinde işe gelmediğini, bu nedenle 02.08.2011 tarihinde iş sözleşmesinin Kanun’un 25/II-g maddesi gereğince feshedildiğini, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin işveren tarafından fazla mesai alacaklarının ödenmesi, sigorta primlerinin gerçek ücreti üzerinden yatırılması ve çalışma koşullarının düzeltilmesinin işverenden istemesi ve ihtarname gönderilmesi nedeni ile önce telefonlarının kapatıldığı, masasının değiştirildiği, daha sonrasın da iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedildiği, feshin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında davacının ücretine prim ödemelerinin dahil olup olmadığı uyuşmazlık konusudur. Dosyada dinlenen taraf tanıklarının beyanlarından, kesinleşen emsal dosyalardan davalı işyerinde prim ödemesi bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda prim davacının ücret kapsamındadır. Prim ödemelerinin süreklilik arzetmediği gerekçesiyle davacının aldığı primlerin ücrete dahil edilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı 26.07.2011 tarihinde davalıya ihtarname çekerek 2006 tarihinden itibaren birikmiş fazla mesai, hafta tatili, genel tatil, yıllık izin ücretinden doğan 50.000,00 TL’nin derhal ödenmesini ve primlerinin 3.000,00 TL üzerinden yatırılmasını talep etmiştir. İhtarname davalıya 28.07.2011 tarihinde tebliğ edilmiştir. Bu ihtarname ile davacı talep ettiği alacak kalemleri için davalıyı temerrüde düşürmüş olup faiz başlangıç tarihi davalının temerrüde düşürüldüğü tarih olan 28.07.2011 olduğu halde kararda ücret, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil, yıllık izin ücreti taleplerine dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de hatalıdır.
3-Davacı soyut bir ifadeyle dava dilekçesinde ücret alacağının ödenmesini talep etmiş mahkemece davacının 2006 Kasım ve Aralık ile 2011 Temmuz aylarına ilişkin ödeme belgesi bulunmaması ve bordroların imzalı olmaması sebebiyle bu aylara ilişkin ücretin ödenmediği kabul edilmiştir. Mahkemece davacıya hangi aylara ilişkin ücret alacağını talep ettiği net bir şekilde açıklattırılmalı, davalının 2011 Temmuz ücretinin kısmen ödendiği bir kısmının ise davacıya verilen avanstan mahsup edildiği iddiası da araştırılarak davacının ücret alacağına ilişkin talebi değerlendirilmelidir. Davacının soyut beyanına dayanarak ücret alacağının hesaplanması hatalıdır.
4-Mahkemece dosya bilirkişiye tevdi edildikten sonra davalı yıllık izin defterini ibraz etmiş ve bilirkişiden yıllık izin hususunda ek rapor alınmıştır. Ek raporda davacının 13 gün izin alacağı kök raporda ise 28 gün izin alacağı bulunduğu tespit edilmiştir. Ek raporla davacının yıllık izin günleri değiştiği halde fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili alacaklarından davacının ek raporla doğru olarak tespit edilen yıllık izne ayrıldığı günler mahsup edilmeden karar verilmiş olup ayrı bir bozma sebebi yapılmıştır.
5-Taraflar arasındaki diğer bir uyuşmazlık da davacının fazla mesai hususundadır. Davalı işyerinde prim uygulaması bulunduğuna göre ödenen primlerin davacının fazla mesai alacağını karşılayıp karşılamadığının araştırılarak sonucuna göre fazla mesai alacağının kabul veya reddine karar verilmesi gerekir. Bu husus gözden kaçırılarak fazla mesai alacağının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.