Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6324 E. 2014/4831 K. 06.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6324
KARAR NO : 2014/4831
KARAR TARİHİ : 06.03.2014

MAHKEMESİ : Kayseri 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2011/145-2013/81

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı davacının 2006 yılından beri işyerilerinde çalıştığını, çalışma iddialarının hayatın olağan akışına uygun olmadığını ileri sürerek davanın redine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre alacakların kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı isteğinde bulunan işçi bu iddialarını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Talep edilen alacaklarla ilgili ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille sözkonusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, temyiz aşamasında sunulan ödeme belgelerinde asgari geçim indirimi ve maaş ödemeleri kaydı olanların bulunduğu, bunlar dışında olanların fazla çalışma ücreti ödemesi iddiasına göre davacıya yapılan ücret ödemeleri de araştırılarak, ücret dışındaki ödemelerin fazla çalışma ödemesi kabul edilerek bu ayların dışlanarak fazla çalışma ücretinin belirlenmesi gerekir.
Öte yandan bilirkişinin fazla mesai hesabını yaparken günde üç saat, haftada yedi gün üzerinden hesaplama yaptığı görülmüş ise de davacı şahitleri 08:00-20:00 ve 20:00-08:00 saatleri arası haftalık dönüşümlü çalıştıklarını ve dönüşüm günü yirmidört saat ara verildiğini beyan etmelerine göre hafta tatilini kullandıkları anlaşıldığından fazla mesainin haftada altı gün üzerinden hesaplanması ve hafta tatil ücretinin de reddine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi bozma sebebidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.