Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/6168 E. 2014/4723 K. 04.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6168
KARAR NO : 2014/4723
KARAR TARİHİ : 04.03.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/02/2013
NUMARASI : 2010/365-2013/206

Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-karşı davalı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesi haklı sebeplerle feshettiğini ileri sürerek, davalıdan kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil alacağının tahsili ve teminat senedinin iadesini istemiştir.
Davalı-karşı davacı vekili ise, davacının işyerinden kendisinin ayrıldığını, istifasının haklı sebebe dayanmadığını belirterek davanın reddi ile avans alacağının karşı davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiği gerekçesiyle bilirkişi raporundaki hesaplamalar doğrultusunda davanın kabulü ile karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı vekilinin aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2- Taraflar arasında, davalı-karşı davacının avans alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmaldır.
Davalı-karşı davacı cevap dilekçesi ile davacının çeşitli tarihlerde almış olduğu 1.500,00 TL yol avanslarını geri ödemediğini, bu sebeple 18.09.2010 tarihinde İnsan Kaynaklarına verdiği dilekçe ile geri ödemeyi taahhüt ettiğini, buna rağmen davacının hiçbir ödeme yapmadığını ileri sürmüş, davacı-karşı davalı ise bu hususta hiçbir beyanda bulunmamıştır.
Dosya içerisinde bulunan “İnsan Kaynakları Müdürlüğüne” başlıklı davacının imzasını havi 18.09.2009 tarihli belgede, davacının 700 € (1.500 TL) borcu bulunduğunu ve her sefer dönüşünde hiçbir mazeret göstermeden asgari 175 € ödeyerek borcunu kapatacağını, ödemeyi aksatması durumunda haklı fesih dahil hakkında yapılacak işlemleri kabul ettiği görülmektedir.
Mahkemece, bilirkişi raporundaki değerlendirmeler doğrultusunda, davalı işverence 18.09.2009 tarihinden fesih tarihine kadar olan döneme ilişkin davacı ücretlerinin tam olarak ödendiğini gösterir imzalı bordro veya eş değer bir belge sunulmadığı, taahhüde konu borcun ödenmeksizin baki kaldığının tespiti mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. 18.09.2009 tarihli belge borç ikrarı mahiyetinde olup, davacı belgede sözü edilen miktarda ödeme yaptığını ispatlayamamıştır. Hal böyle olmakla, karşı davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi hatalı olmuştur.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.