YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/6037
KARAR NO : 2014/4781
KARAR TARİHİ : 04.03.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/01/2013
NUMARASI : 2008/923-2013/4
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacının 01.04.2005-30.06.2005 tarihleri arasında müvekkillerinden B.. Yayıncılık Tic. A.Ş.’de çalıştığını, 01.07.2005 tarihinden itibaren ise diğer müvekkili B. İnteraktif Kültür Ürünleri Tic. A.Ş.’de çalışmaya başladığını, davacının haklı neden olmaksızın iş sözleşmesini feshettiğini, dava konusu alacaklara hak kazanmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalı şirketler arasındaki ilişkinin belirlenmesi ve bu ilişkinin dava konusu alacaklara etkisi ile fazla çalışma ücreti alacağından yapılacak yasal kesintilerin belirlenmesi noktalarında toplanmaktadır.
Davacının hizmet döküm cetvelinde, 01.04.2005-30.06.2005 tarihleri arasında davalılardan B… Yayıncılık ve Tic. A.Ş.’de; 01.07.2005-06.06.2008 tarihleri arasında ise davalı B.. A..’de çalıştığı kayıtlıdır.
Bilirkişi raporunda davalılar arasında organik bağ bulunduğu mütalaa edilmiştir. Mahkemece de karar gerekçesi içeriğinde bilirkişi raporuna değer verildiği açıklanmıştır. Ancak kıdem tazminatının tamamından her iki şirket birlikte sorumlu tutulmasına rağmen, fazla çalışma ücreti alacağının davalı B.. A.. yönünden reddine karar verilmesiyle suretiyle hüküm karıştırılmıştır. Ayrıca, davalılar arasındaki ilişki yeterli derecede araştırılmamıştır.
Anılan nedenlerle, öncelikle Ticaret Sicil Memurluğundan, davalıların sicile tescil tarihleri, kuruluştan itibaren adresleri, yetkililerinin ve ortaklarının kimlik bilgileri, faaliyet alanları sorularak bilgi ve belgeler istenilmeli; Sosyal Güvenlik Kurumundan ilgili dönem işyeri dönem bordroları istenerek şirketler arasındaki işçi hareketleri incelenmelidir. Yapılacak araştırma sonucunda, tüm dosya kapsamı yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak, davalılar arasında organik bağ, iş sözleşmesi devri, iş yeri devri veya sair bir ilişki bulunup bulunmadığı tespit edilmelidir.
Şimdiki gibi organik bağ bulunduğunun kabulü halinde, davalılar dava konusu alacaklardan birlikte sorumlu tutulmalıdır.
Davalılar arasında devir ilişkisinin bulunduğunun anlaşılması halinde ise, devir tarihine kadar doğmuş bulunan fazla çalışma ücreti alacağından 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesi uyarınca devreden işveren ile devralan işveren müştereken müteselsilen sorumlu olmakla birlikte devreden işveren açısından bu süre devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlı olduğundan, davalı B.. A.. bakımından fazla çalışma ücreti talebi reddedilmelidir. Kıdem tazminatı açısından ise, devreden işverenin kendi dönemi ve devir tarihindeki son ücreti ile sınırlı olmak üzere sorumlu olduğu kabul edilerek sonuca gidilmelidir.
3-Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun mülga 77. maddesi, gerekse 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 80. maddesi uygulaması açısından, fazla çalışma ücreti prime esas kazançlar içerisinde olup, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hesaplanan brüt fazla çalışma ücreti alacağının net miktarının belirlenmesinde, işçi payına düşen prim kesintilerinin nazara alınmaması, kabule göre hatalı olmuştur.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik araştırma ve incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.