Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/5894 E. 2014/5480 K. 11.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5894
KARAR NO : 2014/5480
KARAR TARİHİ : 11.03.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2013
NUMARASI : 2010/722-2013/129

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 2006 Ekim ayından 30.03.2009 tarihine kadar davalı şirkete ait işyerinde tır şoförü olarak çalıştığını, davacının 30.03.2009 tarihli fesih ihtarnamesi ile ücretlerinin geç ödenmesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini beyanla, kıdem tazminatı, yıllık izin, Mart ayına ait ücret alacağı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı işçinin davalı işyerinde aralıklı çalıştığını, davacının işe ilk başladıktan sonra 12.02.2008 tarihinde istifa ederek ayrıldığını, daha sonra 21.07.2008 tarihinde işe başladığını ve 30.03.2009 tarihinde iş sözleşmesini haksız sebeple feshettiğini, kıdem tazminatına hak kazanmadığını, ödenmemiş sair işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili davacının davalı şirkete ait işyerinde 2006 Ekim ayından 30.03.2009 tarihine kadar tır şoförü olarak çalıştığı iddiasıyla işçilik alacaklarının davalı işverenden tahsilini talep etmiştir. Mahkemece karara esas alınan hesap raporunda ise davacının hizmet devam cetvelinde 01.07.2006-12.02.2008 ve 21.07.2008-30.03.2009 tarihleri arasında davalı şirkette sigortalı olarak göründüğünden bahisle hizmet devam cetvelindeki toplam çalışma süresi için hesaplama yapılmıştır. Davacının talebi ile bağlı kalınarak hizmet süresinin belirlenmesi gerekirken 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesine aykırı olacak şekilde davacının işe başlama tarihi yönünden talebi aşılarak yapılan hesaplamaya itibarla ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.