YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5093
KARAR NO : 2014/2780
KARAR TARİHİ : 18.02.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2013/674-2013/18
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek davalıdan kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, taraf sıfatı bulunmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Karar, davalı kurum vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 01.01.2010-31.03.2011 tarihleri arasındaki dönem için fazla mesai hesabı yapılmıştır. Bilirkişi davalı tanıkların beyanlarına göre fazla mesai alacağının olmadığını belirtmiş, ancak davacının iddiası doğrultusunda hesaplama yaparak haftada 12 saat fazla mesai yaptığını tespit etmiştir.
Somut olayda, davacı, haftanın altı günü sabah 06.30 akşam 17.00 saatleri arasında çalıştığını ileri sürmüş ise de, davacının belirttiği saatler arasında çalıştığına dair dosyada yazılı bir delil olmadığı gibi davacı tanıkları 01.12.2010 tarihinden önce işyerinde çalışmış kişilerdir. Davacı tanıkları, davacının aşevinde çalıştığı dönemle ilgili olarak beyanda bulundukları gibi, davacı 01.01.2010 tarihinden sonra park ve bahçeler müdürlüğü emrinde çalışmış olup, tanıklar davacının bu yerdeki çalışmaları hakkında bilgi sahibi değillerdir. Davacı fazla mesai alacağına hak kazandığını ispatlayamadığından, mahkemece talebin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.