YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5048
KARAR NO : 2014/2740
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2011/1776-2012/696

Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 21.04.2004-20.09.2011 tarihleri arasında çalıştığını, fazla çalışma, hafta tatili ve aylık ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilin istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı sebebine dayanılarak feshedildiği, davacının fazla çalışma iddiasının gerçeğe uygun olmadığı ve işyerinde hafta tatillerinde çalışılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin hak kazandığı fazla çalışma ve hafta tatil ücret alacakların ödenip ödenmediği hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve hafta tatili alacağının ödendiği varsayılır.
Somut olayda, davacının 2010 yılı çalışma döneminde gerçekleştirdiği fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacaklarının, ücret bordroları ile tahakkuk ettirilerek ödendiği gerekçesi ile bu taleplerin reddine karar verilmiştir.
Dosya içerisinde mevcut 2010 yılı ücret bordrolarının imzasız olduğu görülmektedir. Mahkemece celp edilen banka kayıtlarının incelenmesinde ise yapılan ödemelerin 2011 yılına ilişkin olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda, 2010 yılı için imzasız ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacağı miktarların davacıya ödenip ödenmediği denetlenmeksizin anılan taleplerin reddine karar verilmesi eksik incelemeye dayalı ve isabetsizdir. Öncelikle 2010 yılına ait banka kayıtları celp edilerek imzasız ücret bordrolarında tahakkuk ettirilen miktarların davacıya ödenip ödenmediği denetlenmeli ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.
3-Davacı 2011 yılı 5-6-7-8-9 aylara ilişkin ücretleri ile 2011 yılı 3-4-5-6 asgari geçim indirimi alacaklarının ödenmediğini ileri sürmektedir.
Dosya içerisine ibraz edilen banka kayıtlarının incelenmesinde uyuşmalık konusu dönemde davacıya ücret alacaklarına karşılık 4.226,16 TL ödendiği sabittir.
Davacı vekilinin, cevaba cevap dilekçesinde maddi hata neticesinde sehven, “bankaya toplam 4.913.00 TL ödenmiştir” şeklinde beyanda bulunmuş olması nedeni ile uyuşmazlık konusu dönemde davacının hak kazandığı toplam ücret alacağından 4.913.00 TL mahsup edilerek sonuca gidilmesi de hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.